Okupacja verborum (drabble)

[Lucile]

Z wyrzutem spojrzały w kierunku ociężale pełznącego tekstu.

- Jesteś zbyt wolny. Skoro transportujesz, nie możesz być niemrawy i dawać się wyprzedzać. Spójrz na nas, jak lekko, klasycznie wirujemy.

- Dajcie spokój! - Znieruchomiał, ale tylko na moment - wy, błądzące po niespełnionych metaforach, nie wiecie co to odpowiedzialność. A ja muszę jeszcze uważać, by prefiksem nie zahaczyć o niebo.

- Nie przesadzaj, co masz dla nas?

- przyniosłem sople
wyostrzone paznokcie
na dachach smutek
zamrożonym oddechem
tańczy na kalenicy

- No nie! Co to w ogóle jest?

- Skoro nie potraficie dostąpić wierszowstąpienia, to…

W szejkerze połamane lodosłowa zawarczały krawędziami.
Żałośnie.

Aż do kości przeszedł go mróz.