wektory równoległe

[Lucile]

kikut zmarłego drzewa.jpg

nieuniknione
kikut zmarłego drzewa
pamięć poranił

[tabakiera]

Aj, no patetycznie dość.

[Lucile]

Aj, Dorotko, taki nastrój mnie zdominował

[skaranie boskie]

Drzewa umierają... jak wszystko.

[szczepantrzeszcz]

Kiedyś zmarłe drzewa raniły moją pamięć. Wybroniłem się od ran, spoglądając na las, jak na całość. Zacząłem wierzyć w przetrwanie, w melancholię istnienia.

[lczerwosz]

Przecież materia nie ginie, tylko się przeradza. Nawet spalana. Stale się dziwię, skąd się bierze moja kupa kompostu - zgrabione liście, skoszona trawa, wyrwane chwasty. Z powietrza.

[szczepantrzeszcz]

Przecież materia nie ginie, tylko się przeradza.

Leszku, myślę, że Autorce zdięcia nie chodziło o materię, tylko o to konkretne (być może nawet spersonifikowane) drzewo. Fakt, że życie się odradza nie jest pociechą, kiedy patrzę na coś, co kiedyś było wielkie zielone i szumiało, kiedy powiał wiatr.

Swoją drogą kompostownik to obiekt pożyteczny. Moje dzieci mają kompostownik i mnie też ów kompostownik skłania do myśli o przeradzaniu/odradzaniu się materii... jesteśmy dziećmi kosmosu.

[lczerwosz]

Autorce zdięcia nie chodziło o materię, tylko o to konkretne (być może nawet spersonifikowane) drzewo. Fakt, że życie się odradza nie jest pociechą, kiedy patrzę na coś, co kiedyś było wielkie zielone i szumiało, kiedy powiał wiatr.
... jesteśmy dziećmi kosmosu.

tak, na pewno
ale to chyb jedyna pociecha

[szczepantrzeszcz]

ale to chyba jedyna pociecha

Nie musi być jedyna, o ile zdołasz zobaczyć drzewo jako fragment czegoś, co żyje. Pomyśl, że drzewo to tylko drobny fragment wszystkiego, co jest Ci bliskie... Takie przeciwstawienie pana Jerzego Harasymowicza, którego klony biorą za wnuka, panu Stefanowi Żeromskiemu i jego puszczy jodłowej, kiedy ogary poszły w las.