Urojenia

[Leon Gutner]

Przejrzyste noce płytsze krótsze
ścięte gwałtownym przemijaniem
zamyślą czasem czas o jutrze
potem serwują mrok w przebraniu

wyczuwasz nagość gdy jest blisko
na wyciągnięcie ręki
wszystkość

i barwne noce krótsze mocno
odczucie ale rośnie z wiekiem
a czasu coraz mniej na rozkosz
sprawy zamknięte już dalekie

w postaci cienia jak zazwyczaj
wędrują w mrocznych
tajemnicach

ciemniejsze szybsze noce ale
bez zmian godziny na zegarze
z czymś urojonym z jakimś żalem
co czasem spłynie gdzieś po twarzy

przedsennie drażnią cenną ciszę
jak wiersze
które wciąż się piszą

nigdy nie były takie same
noce i niech tam czerń za oknem
wciąż pod gwiazdami was zastaje
czekam
nie czekał nikt samotniej

ale wiem z czasem będzie prościej
pogodzić każdy błysk
z ciemnością

[eka]

Pogodzić błysk z ciemnością... potrafi burza.

[Liliana]

Ładnie płyną Leonowe wersy, jak zwykle zresztą.

[Wszebor]

ale wiem z czasem będzie prościej
pogodzić każdy błysk
z ciemnością

Drogi Leonie z czasem pewne sprawy wydają się prostrze ale inne znów bardziej się komplikują, już tak jest w życiu nie ma na to rady.
Przeczytałem z przyjemnością.

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Bardzo dziękuję za czas poświęcony Leowersom i bezcenne słowa refleksji.

Z uszanowaniem L.G.