Autyzmat.

[Karma]

Ciekawe czy wieczorem wciąż będę pamiętać,
że jeszcze rano potrafiliśmy
na pamięć wyliczyć skład założycielski
wszystkich ulubionych kapel.
Albo czy w ogóle, słuchając muzyki
będę zdawał sobie sprawę, że lubię ją lub nie.
Czy nie zmieni się to jakieś pięćset razy
i w końcu nie odejdziesz przez to, nie mogąc znieść,
że rozmawialiśmy o naszym dziecku.
Przynajmniej na początku.
A ja w trakcie, zmieniając tor rzeki, trajektorię torów,
zdążyłem zamarznąć osiem razy, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

I teraz mogę tylko patrzeć ci w oczy,
pytając o imię.






Z cyklu: Rtoakdo.
Pazdziernik. 2030.

[tabakiera]

Lęk przed Alzhaimerem?
Nie mamy pojęcia, co nas spotka.
Widząc chorobę bliskich, przeglądamy się w niej.
Tak naprawdę nie wejdziemy w ich świat, bo oni już są gdzieś daleko.
A nam zwyczajnie żal.
Ten żal bywa spleciony ze strachem i z irytacją, bo codzienność z takimi ludźmi jest trudna, czasem nie do zniesienia,
I złościmy się na nich, a przecież to już nie oni przez siebie przemawiają.

A ja w trakcie, zmieniając tor rzeki, trajektorię torów,
zdążyłem zamarznąć osiem razy, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

Najbardziej poetycka część utworu.
Dobrze, że wplotłeś.
Super eksponuje się w części zbliżonej do prozy, choć prozą bym jej nie nazwała.
Zresztą, czy ważne, jak ktoś coś zwał?

[Marcin Sztelak]

Czas pokaże, chociaż ta ciekawość tego co będzie tkwi w nas bardzo głęboko. Bardzo dobra puenta.
Pozdrawiam.

[Karma]

Nie lęk, tylko fakt dokonany.
Niestety. Reszta się zgadza.

Dzięki, Marcinie.