Prowadzenia

Wiadomość

Marcin Sztelak · #1 Post autor: **Marcin Sztelak** » 15 sie 2020, 16:33

Bajka z nietrwałym morałem,
sklecana naprędce. Przez niepiśmiennych
poetów, pozbawionych formy.
W sprośnych mieszkankach, na przedmieściu.

Gdzie ludzie topnieją, szczególnie po pierwszym
przebudzeniu. Ciśnienie rzeczywistości
rośnie zgodnie z słupkiem rtęci.

Filozofie spadają rozbiając bruki, na części
nietrwałe. Więc wieczne – paradoks
dalszego ciągu bajki. Poza puentą.

#2 Post autor: **eka** » 15 sie 2020, 20:18

Sztelakowy rytm. Klasyka cięć, narzędzia: kropka, przecinek, przerzutnia i dający do myślenia krótki równoważnik zdania.
Prowadzenie myśli utrudniają paradoksy, może dlatego że:

Marcin Sztelak pisze: ↑
15 sie 2020, 16:33
Filozofie spadają rozbijając bruki, na części
nietrwałe. Więc wieczne -

zimny grog · #3 Post autor: **zimny grog** » 15 sie 2020, 21:24

dobry wiersz.

pozdrawiam.