Kąsające się dwie noce

Wiadomość

Grafoman · #1 Post autor: **Grafoman** » 05 lip 2020, 21:44

Kąsające się dwie noce

Przy karcianych wrotach,
u pająka w ciemnej ranie
ułożyłem grzbiet bałwana,
krople oliw z okularów.

Z mydelniczek rysy twarzy
na kamiennych dziobach ulic,
i w policzkach słodycz zaśnięć
jak poduszka spod narodzin.

Jeszcze nie przewodzić myślom,
drutem ściskać pleśń na drzewach,
w tak rozkojarzonym rytmie
wystukując nagłe lata.

#2 Post autor: **lczerwosz** » 05 lip 2020, 23:28

Grafoman pisze: ↑
05 lip 2020, 21:44
słodycz zaśnieć

chyba zaśnięć. To ważne, bo zaraz potem jest kilka bezokoliczników. Pierwsze dwie ładnie zbudowały nastrój i scenę, ale właśnie trzecią trzeba by naprawić. I w rezultacie nie wiem, do kogo ta mowa w trzeciej.

zimny grog · #3 Post autor: **zimny grog** » 06 lip 2020, 11:22

wybitnie sztuczne metafory (prawie metafury)
ale jak autor tak lubi jego rzecz. mię nie przekonują

#4 Post autor: **Lucile** » 06 lip 2020, 11:34

Grafoman pisze: ↑
05 lip 2020, 21:44
na kamiennych dziobach ulic,

ta fraza bardzo mi się podoba i uważam ją za dającą szerokie pole do wyobraźni i interpretacji. Tylko te "dwie noce" chyba bardziej by się dziobały, niż kąsały - ale to jest wyłącznie mój indywidualny odbiór.

Pozdrawiam
L

#5 Post autor: **eka** » 08 lip 2020, 09:15

Sorry, lubię surrealizm budowany zaskakującymi metaforami, ale tu:

Grafoman pisze: ↑
05 lip 2020, 21:44
Przy karcianych wrotach,
u pająka w ciemnej ranie
ułożyłem grzbiet bałwana,
krople oliw z okularów.

skaczemy od obrazu do obrazu i... i brak połączeń choćby dalekich. Oliwa się bałwani:)
Kolejne dwie strofki skierowały myśli na tor walki podmiotu, tzn. długoletnich starć przeszłości z teraźniejszością w jego odbiorze świata, ale... chyba to marny trop.

Marcin Sztelak · #6 Post autor: **Marcin Sztelak** » 13 sie 2020, 16:21

Trzecia jakoś mi odstaje, taka nieoczekiwana można powiedzieć. Surrealizm całości dla mnie świetny.
Pozdrawiam.