To słowo wystarczy

[tabakiera]

Nie ma problemu, nie mam w zwyczaju chować urazy.
A jeśli chodzi o Matkę Polkę - ten stereotyp w niczym nie ubliża matkom.
To umęczona, poświęcająca się dla dzieci (w czasie zaborów i dla Ojczyzny) kobieta.
Za czasów komuny babka z siatami, co sobie żyły wypruwa.
Stąd moje pytanie, kto by teraz chciał nią być?


Komentarz dotyczy nie osoby, lecz tekstu.
Wg mnie jechać stereotypem nie jest pomysłem twórczym.
I tyle.

Co nie oznacza, że skreślam autora.
Zwyczajnie nie lubię słodzenia lub owijania krytyki w bawełnę tak, że autor jej nie odczytuje.
Wiem, bywam niemiła,

Pozdrawiam serdecznie.

[Wszebor]

Dziękuję Ci tabakierko za przyjęcie moich przeprosin.
A to, że nie lubisz nikomu słodzić i owijać w bawełnę to jest bardzo dobra cecha, teraz należąca do rzadkości .
Lepiej być niemiłym, niż oszukiwać innych, przynajmniej ja tak myślę.
A jeżeli chodzi o stereotyp Matki Polki, to jak by wszyscy tak myśleli jak Ty, było by bardzo dobrze ale jest najczęściej inaczej.

Pozdrawiam serdecznie.

[Gloinnen]

O matko i córko, ale dyskusja zeszła zupełnie na niewłaściwe tory.
Wiersz jest po prostu beznadziejnie napisany.

Elka wspomniała już o patosie i ma rację. Używanie napuszonych słów przynosi odwrotny skutek.
Wykorzystanie banalnych obrazów i tandetnej metaforyki powoduje, że to, co Autor pisze, staje się całkowicie niewiarygodne.

Wplatanie w dyskusję o jakości literackiej tekstu wątków rodzinno-patriotycznych jest niepoważne.
Sądzę, że tabakierze chodziło o to, że nakreślona w wierszu osoba Matki jest zlepkiem różnych reprezentacji. Trudno jest odnaleźć prawdziwą, żyjącą Matkę, tę jedną, jedyną. Pomimo nagromadzenia emocjonalnych słów i epitetów.

Brak panowania nad językiem powoduje, że tekst czyta się koszmarnie.
Na dodatek nie bardzo widzę możliwość pracy nad warsztatem, czy napisania jakichkolwiek wskazówek czy porad, kiedy krytyka tekstu staje się, w oczach Autora, atakiem na odwieczne wartości...



Glo.

[Wszebor]

Glo. Dziękuję za komentarz.

Na dodatek nie bardzo widzę możliwość pracy nad warsztatem, czy napisania jakichkolwiek wskazówek czy porad, kiedy krytyka tekstu staje się, w oczach Autora, atakiem na odwieczne wartości...

Z tym zdaniem nie mogę się zgodzić, gdyż charakteryzuje mnie on nie zgodnie z moimi poglądami w tej kwestii.
Nie chciałbym aby mnie ktoś tak postrzegał.
Każdą krytykę moich tekstów przyjmuje z pełnym zrozumieniem i swoim przemyśleniem.

Pozdrawiam