zmarzlina

[biegnąca po fali]

siedziała w kucki a to się działo
nie pierwszy raz zsikała się ze strachu
że może podejść i do niej
ukręcić głowę tulonego misia

a wtedy kap kap
popłynie trocinowa krew
zdradzi ból choć nawet nie piśnie

mamo mamo
opowiedz mi bajkę w której nie kucam
pośrodku kałuży miś nie przesiąka wstydem
że nie umie się obronić
przed światem

kat pieszczotliwie wygładza futerko
podpiera klapnięte uszy
oczy misia lśnią sztucznym blaskiem
lampy rozhuśtanej przez burzę

policzki płoną
przyłóż dłonie by ogrzać skostniałe
nie puszczą do wiosny

[tabakiera]

Podoba mi się przeniesienie strachu o siebie w lęk o misia, dość typowy mechanizm psychologiczny, który ukazujesz plastycznie.
Nie podobają mi się zaś utarte do bólu rekwizyty.
Skrzywdzone dziecko, miś - całe miasto takimi plakatami jest obwieszone.
Działa na wyobraźnię tłumów.

"Trocinowa krew" na pewno zostanie w mojej pamięci.
To też na plus.

[Alek Osiński]

Faktycznie, te rekwizyty są ryzykowne, bo są rekwizytami
pierwszego wyboru, dlatego wiersz może sprawiać wrażenie
jakby pisanego pod wywołanie określonego uczucia...
a to zawsze budzi, przynajmniej u mnie, jakąś
podskórną nieufność wobec wiersza, no ale to tylko
subiektywny osąd, bo pióro, rzecz jasna, wprawne.

Pozdrawiam

[Hosanna]

miś może być wielka miłością

zrozumienie że to co ty kochasz dla innego może stać się okrutną destrukcyjną zabawą musi być przygnębiające
zostawić ślad na całe życie

kochałam mojego misia
z miłości jeżdżąc na nim namiętnie - oderwałam mu ucho i oko i płakałam
zrozumiałam ze namiętność może niszczyć

przeżycia z misiami są archetypowe przynajmniej dla niektórych

[lczerwosz]

Zachęcam do komentowania utworów innych użytkowników
Zachęcam też do korzystania z linku "Aktywne tematy"
o tu: search.php?search_id=active_topics