Karimatka

[WHITE RAVEN]

idę po piwo do miśka
tego co za mną szaleje
jego pseudonim konewka
bo nie pominie ni drzewka
on lubi ze mną obcować
wspaniale potrafi całować
zaprosił mnie do Afryki
gdzie w buszu będziemy figlować

a gdy do domu wrócimy
włączymy radio na fula
jednak tak kultralnie
aby nie spłoszyć żula
bo to gatunek chroniony
zwłaszcza gdy jest wstawiony
uparcie idzie przed siebie
i kończy jak zwykle na glebie

lecz w domu też mam zajęcie
szykuję wielkie przyjęcie
będą tam cieć z rodziną
i matka z dupą Maryną
oraz samotny piesek
kochany piękny osesek

na koniec serdecznie całuję
Was wszystkich razem
oraz każdego z osobna
by droga była radosna
nawet gdy jesień i zima
trochę z dłuością przegina

[tabakiera]

Literówka w ostatnim wersie.

Materiał na niezły sarkazm i żart poetycki, ale zbyt wiele wątków poruszasz, no i się rozmyło...

[EdwardSkwarcan]

Taka tam paplanina wyszła - pewnie po kilku browarach

[Leon Gutner]

Przeczytałem ale większych wrażeń nie odnotowałem.
Troszkę tak się na pisało dla samego napisania .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

A wiesz, że to mógłby być dobry wiersz, gdyby...
No właśnie, jest trochę tych gdybów.
Po pierwsze zadbałbym o rymy, strasznie mi pielgrzymką trącają. Chyba, że założyłeś wydźwięk satyryczny, co też mi się przez chwilę na myśl nasunęło. W takim przypadku, sugerowałbym migrację do RADOSNEJ.
Po drugie, nie do końca zdaję sobie sprawę o czym jest ten wiersz. Albo inaczej - wiem, ale nie powiem.
No i na koniec, po trzecie - przyznaj się, fajna imprezka była? Zostałeś do środy?
A tu masz bonusa, bo chyba potrzebny...

PS. Wyjaśnisz mi dlaczego karimatka? Taka mała była, że zdrobniona, czy tak mało zdołałeś zapamiętać?
A może wcale jej nie było?