Anioły nad Litzmannstadt

Wiadomość

marengo · #1 Post autor: **marengo** » 02 wrz 2019, 01:29

wiersz napiszę niespieszny
wolny jak śmierć
dwuletniego anioła
w czerwonych bucikach
wyrwanego matce
wielką szperą
pomiędzy ludźmi
o bydlęcych spojrzeniach
raczkującej nienawiści

i czas kiedy się czeka na wyrok
na pierwszy transport
cuchnący spalinami
w zagazowanej ciężarówce
a gdzieś w kącie
połyskują czeskie buciki
w czerwonej samotności

jedyny ślad jaki zostawiają
anioły po ostatnim locie

https://youtu.be/KlJ0I9jG3UA

#2 Post autor: **eka** » 02 wrz 2019, 23:22

Niespieszne pisanie? Śmierć bywa długa, ale rozłożyć własne emocje w długim odcinku... chyba dlatego pisanie o czyjejś, konkretnej śmieci jest dla mnie tak trudne.
Wiem, że chciałeś 'niespiesznością' pokazać niemal cały proces, aż do samotnych bucików.
Dobry wiersz. Zatrzymał.
Pozdrawiam.

#3 Post autor: **tabakiera** » 02 wrz 2019, 23:32

Moim zdaniem trudny temat i szacun za podjęcie go.
I pewnie nie jestem delikatna, ale moim zdaniem - nie podołałeś.
Zbyt dosłownie, zero przestrzeni dla wyobraźni czytelnika.
Wstrząsa, wiadomo, bo temat wstrząsający.
Ale nie wykonanie.

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 09 wrz 2019, 16:52

Wiersz mocny, ale zdecydowanie do dopracowania, czyli usunięcia powtórzeń.

Pozdrawiam.

Hosanna · #5 Post autor: **Hosanna** » 13 wrz 2019, 22:34

dobrze że wciąż chce się komuś wracać w czas tak trudny
współ-przeżywać czyjeś cierpienia

może to jakoś dociera do przeszłości
głaska ją po strachu i bólu

jakbyśmy (piszący i czytający) trochę trzymali za rękę tego
anioła