nie mów nikomu że nie możesz oddychać

[em_]

(po to wertujemy skazy żeby je kiedyś zagłaskać
bo nie ma powodu dla którego czas zostawia
swoje blizny
rzeki w nas)

zamykać słowa w literach to prostsze niż nie wiedzieć
ale po co mówić skoro milczenie może więcej

słucham burzy — idę do niej po własnym trupie
nadal jest w tym coś z ciała — popiół po

jedynie mieć cię w głowie
lecz nigdy już w rękach

bo ten brak tylko wtedy jest pełny
gdy nie pozwala się dotknąć

[eka]

ale po co mówić skoro milczeć może więcej

Nie lepiej zastosować rzeczownik?

brak tylko wtedy jest pełny
gdy nie pozwala się dotknąć

Czym? Nawet piórem, głosem, myślą?

___________
U Ciebie zawsze głęboko i lirycznie. Wartościowa lektura. Pozdrawiam, Em_

[Lucile]

Wiersz pisany na bezdechu, albo co najmniej ze ściśniętym gardłem, co zresztą dopowiada tytuł.
Nawet gdyby jednak nie było tej sugestii, czytając, nieodparcie odnosi się takie wrażenie.
Przygnębiający smutek, samotność ale i odczytuję chęć trwania w tym "zosobniałym milczeniu".
Świadoma decyzja, czy niemożność wyjścia?

po to wertujemy skazy żeby je kiedyś zagłaskać
bo nie ma powodu dla którego czas zostawia
swoje blizny

To prawda, milczenie potrafi być bardziej wymowne, niż "słowna papka".
Jednak, czy wszystko zostało już powiedziane?

nadal jest w tym coś z ciała

Dobry wiersz, przeczytałam z zainteresowaniem,
pozdrawiam
L

[Hosanna]

to kolejny wiersz którego nie rozumiem ale gada do mnie

przemawia do mnie wielka tęsknota kobiety która może

jedynie mieć cię w głowie
lecz nigdy już w rękach

zastanawia mnie

ten brak tylko wtedy jest pełny
gdy nie pozwala się dotknąć

bo cos we mnie go rozumie .. jakoś poza głową
ale głowa zastanawia się .. jak możne dotknąć braku

jak dotykanie blizny po odciętej ręce

ale nie bo on "nie pozwala " się dotknąć
mógłby pozwolić ale nie pozwala

to przypomina bardziej moralne wybory
wielkie pożądania mogą być zamknięte w granicach ideałów , zasad , zobowiązań

jak kobieta która kocha mężczyznę za jego prawość i zdolność do miłości i wierności
które mimo pożądania nie pozwalają na realizację nie tylko pożądania ale i miłości

[Alek Osiński]

Pierwsza cząstka bardzo dobrze współgra z ostatnią
w relacji między nimi chyba jest nawet ukryty
klucz do wiersza. Podoba mi się, tylko nad tym
"skoro milczeć może więcej" bym się zastanowił
bo brzmi jakoś nienaturalnie : )

[Hosanna]

i jeszcze dodam o tytule
zrobił na mnie wrażenie bo kojarzy mi sie z młodością
kiedy miałam (nie wiem skąd) taki [potężny dominujący imperatyw że słabości nie wolno pokazywać za WSZELKĄ cenę.

[Marcin Sztelak]

Dobry, nasycony emocjami wiersz. Wolałbym jednak skoro milczenie może więcej, także bez w nas.

Pozdrawiam.

[em_]

A więc zmieniam to - milczeć.
Dziękuję wszystkim pozdrawiam