smugotanie

[biegnąca po fali]

mówiłeś
spotkamy się w przeznaczonym miejscu i czasie
miej ze sobą kij do podpierania drogi
pełnej ryb odbitych na piasku
po tych mnie poznasz

chleba

najprościej ze śmietnika przy bloku
obserwuje mnie kot
ma powody i terytorium do oznaczenia
ryba wywołuje u niego łaknienie
tak silne jak silna jest moja potrzeba mówienia

o dłoniach
które podejrzewam o rytm
przypływów i cofek
sprowadzanie światła przez wyrwę w boku

widzę światy które przyjdą razem z tłumami
kroczących pomiędzy morzem
posłusznym słowom tego

który chodzi po wodzie

[tabakiera]

Żebyś Ty jeszcze dopracowywała swoje wiersze, zanim je wrzucisz...

Popatrz, to "chleba" wyskakuje jak Filip z konopi, gramatycznie nie wiąże się z poprzednim wersem.
Po tych mnie poznasz - chleba.


W wierszu potencjał jest ogromny, pomyśl chwilę (chyba achający i ochający za bardzo Ciebie rozpuścili i przestałaś starać się). Pierwsza strofa bardzo mnie ujęła. Końcówka już mniej (konkretnie dwa ostatnie wersy), ale ma sens, jest spójnie.

mówiłeś
spotkamy się w przeznaczonym miejscu i czasie
miej ze sobą kij do podpierania drogi
pełnej ryb odbitych na piasku
po tych mnie poznasz

chleba

najprościej ze śmietnika przy bloku
obserwuje mnie kot
ma powody i terytorium do oznaczenia
ryba wywołuje u niego łaknienie
tak silne jak silna jest moja potrzeba mówienia

o dłoniach
które podejrzewam o rytm
przypływów i cofek
sprowadzanie światła przez wyrwę w boku

widzę światy które przyjdą razem z tłumami
kroczących pomiędzy morzem
posłusznym słowom tego

który chodzi po wodzie

[biegnąca po fali]

Stara się, stara. Ale nie umie. To "chleba", to celowo i świadomie. Ale może i kulą w płot.
Dzięki.

[lczerwosz]

mówiłeś spotkamy się
w miejscu i czasie przeznaczonym
miej ze sobą kij
do znalezienia drogi
pełnej ryb odbitych na piasku
po tych mnie poznasz
po chlebie najprościej ze śmietnika
przy bloku obserwuje mnie kot
ma powody i terytorium do oznaczenia
ryba czyni łaknienie
tak silne jak potrzeba
opowiedzenia o dłoniach
które podejrzewam o rytm
przypływów i cofek
światła przez wyrwę w boku
widzę światy które przyjdą
razem z tłumami pomiędzy morzem
posłusznym słowom tego
który chodził po wodzie

Zmiany w zasadzie porządkowe, nieco skróciłem. Obcowałem, niektórzy mogą się śmiać.

[marengo]

Tutaj nie ma nic zbędnego. To wszystko wygląda na milczenie kobiet w kącikach ust. On mógłby chodzić po wodzie… przynajmniej dla niej, ale póki co stąpa twardo po ziemi. Z taką miłością można wylądować w psychicznej samotni ale na uczucia nie ma odtrutki. Dlatego latami zatruwa życie, a jej niespełnienie wydaje się celowym zabiegiem wzmacniającym uporczywe trwanie w matni własnych oczekiwań.
Tak już bywa, że nieopatrznie wyrzyna się serce na ławce w parku, od której nigdy nie da się odejść, nawet gdyby można było bez zadyszki wbiegać na 8 piętro i z powrotem. Jest nawet więcej. Można z ósmego piętra spokojnie przyglądać się ławce, na której rozpoznajemy uziemione drugie ja, czyli siebie, oczekującą na sercowego… Mesjasza. Laska Aaronowi pękła, woda nie chce się rozstąpić, a Mojżesz już dawno na... emeryturze

[Marcin Sztelak]

Dla mnie to bardzo dobry, poważny wiersz, więc nie będę szukał w nim dziur i potknięć.

Pozdrawiam.

[Hosanna]

mam morze interpretacji

ale skupię się (bo muszę się przygotować do wyjazdu na wakacje) końcówce

widzę światy które przyjdą
razem z tłumami pomiędzy morzem
posłusznym słowom tego
który chodził po wodzie

1. Islam wierzy w Stary Testament czyli rozstąpienie sie morza Czerwonego , zatem wiersz możne być wizją że nasz świat stanie się światem islamu
2. Chrześcijanie tez wierzą a zatem , przyszły świat należy do tłumów Chrześcijan (którym się zachciało wreszcie !! rozmnażać )

w obu przypadkach to może być świat dobry i zły
dobry kiedy wiara stanie się podstawa nowego świata (stary jak mówiłam przestał się, rozmnażać) a zły jesli to bedzie świuat nie tyle ludzie uduchowionych ile fanatyków nieważne jakiej religii
wiersz jest pełen odniesień biblijnych plus KOT
mnie też wiele prawdy objawia się przez kota

bardzo podoba mi się to odwrócenie że ryba czyni głód

Nie umiem jednak połączyć wszystkiego w całość
także tych zmysłowych rąk
i światła z boku
(Chrystus miał włócznią przebity bok i to chyba o to chodzi?)