Układ rozscalony

[Marcin Sztelak]

Pomiędzy godziną12 (południe) a godziną kwadrans (15 minut) później buduję studnie z zapałek. Niestety woda koszmarnie brudna, lepi się do dłoni odzianych w czarne rękawiczki. Dlatego nie mogę poprawiać szalika, nie wspominając o czapce. Co prawa jest ciepło, ba nawet gorąco, jednak należy być przygotowanym na nagłe skoki. Niekoniecznie temperatury, raczej te w bok, na inny plan. Na przykład działań na dzień dzisiejszy, którzy jest tradycyjnie świętem, zawsze jakieś wypadnie. Na ten fakt jasno wskazuje gotujący się rosół z rozebranej kury. Tylko makaron bezjajeczny, co nie wróży udanego posiłku.
Zresztą nie ma już czasu, stary zegar właśnie bije, po prawdzie bez kukułki, gdzieś tak w zeszłym tygodniu zjedzonej przez kota. Czarnego w białe pasy – dość dziwne. Lecz to nie pora na zdziwienia gdy niespodziewanie zapada noc. Pluszowy pies wzdycha: jakoś wcześnie,
Nie ma to najmniejszego znaczenia, uwikłany w zeszłoroczny kalendarz już nie liczę na jutro. Może ewentualnie na pojutrze, gdzieś tak w bliskich okolicach godziny 10.30 (pół godziny do jedenastej przed południem).

A układ jak układ, niby rozpada się w rękach, mimo wszystko wciąż działa tworząc jeszcze gorsze albo lepsze, zależnie od punktu widzenia, fantasmagorie.

[lczerwosz]

W państwie zwijającym się wszystko jest możliwe i zostanie kamieni kupa. Ale jak dobrać dobrze perspektywę i oświetlenie to i pozytywy się zjawią. Szkoda, że znikną o 12:15.