Chwilowa depresja Pani Śmierci

[Toyer]

Jednoosobowy pracownik korporacji
cały świat na popękanej czaszce
niedoceniana i niechciana
budzi strach a chce być kochana

od podpisania umowy z Bogiem
nie była jeszcze na urlopie
odwieczna praca potrafi zmęczyć
gdyby miała oczy to by płakała

czasami myśl się mroczna pojawia
czy śmierć może zabić śmierć?
czy świat jej w ogóle potrzebuje?
ciągle tylko pracuje pracuje

nic z tego nie ma
tylko ból i cierpienia
była światkiem niezliczonych końców
zabierała miłości nadzieje marzenia

a gdyby na jeden dzień pracę zostawiła?
co się wtedy stanie?
czy ktoś po niej zapłacze?

jak pomyślała tak zrobiła
wszelkie istnienia przestały umierać
a ona się tylko przyglądała
zobaczyła i oczodołom nie wierzyła

pomyślała i stwierdziła
że jednak jest potrzebna
samobójcze myśli zniknęły
wraca do pracy nie będzie już narzekać

następnego dnia miliony dusz
przekroczyło drugi brzeg
Pani Śmierć z uśmiechem nadrabia zaległości

[eka]

Kawa na ławę, Toyer:)
Trzeba czytelnika podczas lektury takiej opowieści zaintrygować, zaskoczyć... a Ty wszystko na tacy podajesz.

chwilowa depresja

pracownik jednoosobowej korporacji
z całym światem pod czaszką
niedoceniany i niechciany
aż strach jak bardzo
chce być kochany

od podpisania umowy z Bogiem
tęskni za urlopem
odwieczna praca potrafi zmęczyć
bez oczu jest a popłakuje

czasami myśl się mroczna pojawia
czy śmierć może zabić śmierć?
czy świat jej w ogóle potrzebuje?
ciągle tylko pracuje pracuje

(...)

___________-
Pozdrawiam:)
Życie umrzeć mu nie pozwala - taką bym pointę widziała, gdybym sama pisała.

[Toyer]

Myślałem że pomysł śmierci z depresją jest zaskakujący:D No cóż tym razem nie wyszło:)

Pozdrawiam:)

[Marcin Sztelak]

Szczerze, taki sobie wierszyk, prosty a nawet łopatologiczny...

Pozdrawiam.