oto miasto

[zimny grog]

rezydenci ekskluzywnych noclegowni
w lepszych dzielnicach
postrzegali go jako ekscentrycznego mesjasza
(bo nie brata który pokutował za czyjeś)
niektórzy jojczyli kiedy podawał późne wieczerze
józek pachnący cyprysem mówił że wino
pochodziło z taniego dyskontu

kiedy już podchmielili
w głowach zaroiły pikantne szczególiki
żywota naczelnego żurnala z gołymi dupami
(zakasał rękawy by obmyć im nogi)
czynność zdejmowania armaniaków sprawiała ból
woda z ogólnodostępnych kranów
parzyła między palcami

dla ochłody weszli
do zdobionego ledową iluminacją ogrójca
krótka drzemka na łonie natury regenerowała nadwątlenie
(jeżeli chcesz zabierz ode mnie ten kielich)
z irytacją przechodzili obok niego na centralny plac
by obejrzeć szoł topowego fircyka
o niedookreślonym miłosierdziu

[Lucile]

Dobre, dobre, a nawet odważne.
Takie zapętlenie czasów biblijnych ze współczesnymi – dla niektórych – także „biblijnymi, czyli ostatecznymi”.
No tak to jest; świat teraz ma inne świątynie, innych bogów, inne cele i inne odkupienia.

Smutno mi.

Pozdrawiam
L

[zimny grog]

No tak to jest; świat teraz ma inne świątynie, innych bogów, inne cele i inne odkupienia.

w sedno.

pozdrawiam również.

[eka]

by obejrzeć szoł topowego fircyka
o niedookreślonym miłosierdziu

Miłosierdzie musi być dookreślone? Wybiórcze? Wydaje mi się, że albo okazuje się serce komuś, albo nie.
A wiersz gorzki. Krytycyzm po całości dokonań w mieście wskazywanym palcem. W każdym większym.
Małe miasteczka i wsie zapewne lepsze. Niezepsute. O naiwności:(

[zimny grog]

Wydaje mi się, że albo okazuje się serce komuś, albo nie.

wydaje mi się, że prawdziwe miłosierdzie okazują dobrzy ludzie i to z całego serca. i tu pełna zgoda
ale istnieją taż ludzie mniej dobrzy i ci jak najbardziej stosują miłosierdzie niedookreślone, z rożnych powodów. już to do zabajerowania frajera, jako działanie mające przynieść korzyść dla okaziciela tegoż niedookreślonego miłosierdzia w dłuższej perspektywie czasowej.
zakładam, że naświetliłem mniej więcej o co mi idzie.
żyją też ludzie zupełnie źli którzy upozorowanym miłosierdziem, grają jak z nut.

Krytycyzm po całości dokonań w mieście wskazywanym palcem.

nie wskazywałem na miasto ni większe, ni mniejsze, użyłem go jako symbolu świata. gdybym zaczął jojczyć ogólnoświatowym obrazkiem łacno o wpadniecie w patos i jeremiadowanie.

Małe miasteczka i wsie zapewne lepsze. Niezepsute.

a gdzież tam. tryndy wszędzie te same. bo i ludzie, ci wielkomiejscy szybciej, ci mniejszomiejscy wolniej, wiejscy najwolniej podlegają przemianom w modus vivendi i laicyzacji a dokąd to doprowadzi i do czego, któż to wie.

O naiwności:(

oj tam oj tam z tym imputowaniem naiwności nie szafowałbym. jaki qń każdy widzi.

pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Świetne, odważne połączenie i mocny, obrazowy wiersz.
Pozdrawiam.