a słowo łzą się stało...

Wiadomość

marengo · #1 Post autor: **marengo** » 11 kwie 2019, 00:35

zatrzymało się słowo
gdzieś w niewyobrażalności
skurczyło objętość
wygrzbieconą kursywą
gotowe wspiąć się przed oczy

przysiadło na ustach
w delikatnym miąższu
papilarnych trajektorii
zlizując aromat
truskawkowej pomadki

wpadło do oka z nowiną
i łzą spłynęło na kartkę

trzask potłuczonych znaczeń
rozsypał wersy nieładem
jak machnięcie dłoni
zza szyby ostatniego pociągu
do nieskończoności

zimny grog · #2 Post autor: **zimny grog** » 11 kwie 2019, 08:36

marengo pisze: ↑
11 kwie 2019, 00:35
wpadło do oka z nowiną
i łzą spłynęło na kartkę

jak facet, mniemam postawny, w najlepszym etapie życia, zaczyna pisać o ciurkających łzach z bele powodu tylko po to by se pociurkały, jakoś nie przystoi. tyle już w tej poezji się wypłakano, z łez by pewnie niezgorsze morze ukapało. zdewaluowano ze szczętem dramatyczne przyczyny płaczu, na rzecz popłakania se dla popłakania samego w sobie.

Marcin Sztelak · #3 Post autor: **Marcin Sztelak** » 11 kwie 2019, 19:18

Byłoby całkiem dobrze gdyby nie te łzy...

Pozdrawiam.

tetu · #4 Post autor: **tetu** » 14 kwie 2019, 19:13

Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia. Jest w tym wierszu coś, co każe się nad tym słowem pisanym, czytanym, mówionym zastanowić, ale z pewnością łzawe oczyszczanie
(tak sobie to nazwę) nie pomogło ani w oczyszczeniu słowa, ani klimatu mocno w niektórych miejscach patetycznego i tu zgadzam się z grogiem.
Na samym początku wpadło mi w oko i ucho słowo/słowa "stało - zatrzymało" brzydki rym począwszy od samego tytułu. Ładniejszy jest w końcówce "znaczeń - nieładzie" przypuszczam, że to niezamierzone rymy. Fajna za to wygrzbiecona kursywa.
I jest jeszcze coś na co zwróciłam uwagę; początek wiersza otwierają niewyobrażalności, a kończą nieskończoności. Mnie się te ości średnio podobają i już mówię dlaczego.
Słowo usłyszane, przeczytane jest nigdzie indziej jak w naszej głowie. Można sobie nie wyobrażać wielu rzeczy, sytuacji, ale słowo, które jest w pamięci, jest w konkretnym miejscu, a nie gdzieś w niewyobrażalności. Nawet jeśli byłby to jeszcze etap podświadomości to próbowałabym to nazwać inaczej. Zgodzę się, że może skurczyć objętość, czyli mieć dla nas mniejsze znaczenie, ale raczej nie może być/nie jest niewyobrażalne.
Jeśli zaś mowa o nieskończoności, to temat rzeka, można by naukowo, filozoficznie itd
powiem zatem; horror infiniti

Pozdrawiam autora.