Rozmowa z duchem zaginionego pióra

[Toyer]

Szukałem słowa na grobach duszy
głęboko w myśli pragnącej światła
znalazłem ducha który strach kruszy
ubrana ciemność jak czarna szata

zawodził cicho śmiejąc się czasem
strasząc przecinki w szepcie zgubiony
chciał się zapisać przeżytym wcześniej
słyszałem ducha jękiem zmartwionym

nie był mi straszny choć jęczał groźnie
chcąc go zapisać na serca kliszy
złamałem pióro na wersów drodze
każda łza sama bez duszy milczy

bez pióra jestem krzykiem po burzy
błądzącą myślą w cienia krainie
stojącym znakiem co już nie ruszy
krzyczącym słowem które nie zginie

zabrakło tuszu zabrakło siły
duch zabłąkany chciał być poezją
dotykał wersów strachem pobladły
złamane pióro prysło wesoło

[eka]

Tytuł: rozmowa z duchem zagubionego pióra

Drogi Podmiocie Liryczny,
poezja, jej tworzenie i odbieranie, nie podlega naszym chceniom, zmiennym zresztą.
Nie musi być uszczęśliwiającym światłem ani gorzką, filozoficzną głębią.
Nie skupia się na sobie, ale rejestruje i uogólnia.

bez pióra jestem krzykiem po burzy
błądzącą myślą w cienia krainie
stojącym znakiem co już nie ruszy
krzyczącym słowem które nie zginie

No bez przesady, please. Pióra się odnajdują, trzeba uparcie szukać.
Czytać, obserwować, minimalizować patos, nie myśleć tylko o sobie.

[Toyer]

Tytuł zmieniłem - zastanawiam się nad pióra sensem

[eka]

Pokuś się o powtórzenie treści/clou w wersach bez użycia: duch, dusza, grób, jęk.

[Toyer]

Co złego jest w tych słowach że powtórzenia? Ten wiersz pisałem na warsztatach miał być 10 sylabowy i mieć rymy niegramatyczne dużo się nad nim męczyłem - dostał 3 miejsce

[nie]

i duch zatańczył w świetle księżyca
wolny od próby ujęcia w słowa
niechciana w wersach jego źrenica
zaczyna życie swoje od nowa

​spogląda w otchłań, pióra już nie ma
została cisza, co myśli głuszy
i zrozumiałem, że to jest schemat
najlepszych wierszy zrodzonych w duszy

[Toyer]

i duch zatańczył w świetle księżyca
wolny od próby ujęcia w słowa
niechciana w wersach jego źrenica
zaczyna życie swoje od nowa

​spogląda w otchłań, pióra już nie ma
została cisza, co myśli głuszy
i zrozumiałem, że to jest schemat
najlepszych wierszy zrodzonych w duszy

[eka]

Co złego jest w tych słowach że powtórzenia? Ten wiersz pisałem na warsztatach miał być 10 sylabowy i mieć rymy niegramatyczne dużo się nad nim męczyłem - dostał 3 miejsce

Nie sądzisz, że warto stawiać sobie wyzwania warsztatowe? Tu, biorąc pod uwagę fakt, że często pojawiają się w Twoich tekstach, proponuję znaleźć ich bliższe lub dalsze synonimy/podobne zwroty.
Ale jak tam chcesz, oczywiście, nie zmuszam : )
Gratki za trzecie miejsce!
____
Mam wrażenie, że Twoja proza im nie ulega, czyli można. A wiesz, istotą poezji nie są "wielkie" słowa, natchnione, patetyczne.
BTW, dusza wg Ciebie jest śmiertelna?

[eka]

Natchnienie, wena, inspiracja, kreatywność... gdzie są ich źródła

[Toyer]

Mógłbym zmienić na zjawa zmora etc ale tak byłem wtedy skupiony na sylabach i rymach że nie pomyślałem

Źródła wszystkiego są w duszy która jest nieśmiertelna