Żeby to zmienić.

Wiadomość

Karma · #1 Post autor: **Karma** » 17 wrz 2018, 14:52

Co ja mogłem wtedy wiedzieć?
Wysoki klif, w dole nic poza
źdźbłem ze splecionych niepewności.
Plus chęć, żeby przekuć je w coś wartego
przynajmniej skinienia ręką.
Ruchu, jak machanie stopami i ocieranie ich
o asfalt - z pozoru tylko zbitego w twardą bryłę.
Pod tym wszystkim przecież korzenie,
zapuszczane przez dolegliwości czwartego stopnia,
takie jak delirium i oglądanie tego pod lupą.
Mikroskopia w krokach - trzęsienia światów równoległych,
plus potajemne schadzki między kontynentami.
Słowotok z zieleni, karkołomność fraz.

I cel.

Żeby to zmienić.
Z cyklu: Dekada.
Wrzesień, 2018.
Jeszcze w Pojedynkę.
the.O

#2 Post autor: **eka** » 17 wrz 2018, 15:29

To 'kupuję' bez szemrania:

Karma pisze: ↑
17 wrz 2018, 14:52
Co ja mogłem wtedy wiedzieć?
Wysoki klif, w dole nic

(...)

Karma pisze: ↑
17 wrz 2018, 14:52
schadzki między kontynentami.
Słowotok z zieleni, karkołomność fraz.

I cel.

Podmiot chce nie tylko to powyżej zmienić (brak pewności) w pewność. W potwierdzenie adresatki.
Ale czemu cel??? Czyli to jednocześnie chciane i niechciane zauroczenie.

Karma · #3 Post autor: **Karma** » 17 wrz 2018, 16:05

Czyli jeszcze nie wiadomo co to.
W Październiku mija mi 10 lat pisania.
Zaczynam świętować - po swojemu - przez przekrój tego, jak zmieniało się moje pisanie.
I ja sam oczywiście. Ale o tym później, być może.

Ciekawe co z tego wyszło?

#4 Post autor: **eka** » 17 wrz 2018, 16:09

Poezja adresatką... : )
Doczekasz się i obiektywnych (cudzych) przekrojowych opinii. Jestem pewna.

Karma · #5 Post autor: **Karma** » 17 wrz 2018, 17:03

biegnąca po fali · #6 Post autor: **biegnąca po fali** » 17 wrz 2018, 19:26

10 lat?! O rany

Brawo Ty! Kawał życia. Kawał siebie przelanego na papier.

#7 Post autor: **tabakiera** » 17 wrz 2018, 21:31

Mam wrażenie, że piszesz o tym, jak nabywałeś doświadczeń.
O nieporadności pierwszych fraz.
O emocjach kłębiących się w umyśle.
No i o cierpieniu twórczym oraz przyzwyczajaniu się do tego cierpienia.
Bardzo osobista poetyka.

Karma · #8 Post autor: **Karma** » 17 wrz 2018, 22:50

Raczej o tym, jak te doświadczenia zaczęły wyrzec i spowodowały, że musiały wyjść na zewnątrz.

Ano, Biegnąca - przybyło mi przez ten czas troje dzieci. O jeszcze nie wiedziałem co to szczęście. Ale o tym później.