a ty zawsze w teraźniejszości

[eka]

jesteś

my nie – śmiertelnicy
wciskani w dźwięki dance macabre
jeszcze z przepustką czasowego pobytu

i tyle naszego że wolno ją rozrysować
lub zmiąć a nawet podrzeć
w czasie

poza nim już nic

a może trwają
uwolnione od ciężaru świata
więzy spojrzeń
barwy przeczuć
warkocze radości

w twoim języku bez słów

[Toyer]

Człowiek zawsze żyje w teraźniejszości - wspomnienia potrafią przenieś do przeszłości - a marzenia do przyszłości - jednak zawsze liczy się czas obecny - warkocze radości niech zaplatają się w nieskończoności

[eka]

Hm. Niby racja, ale... co np. z tą przeszłością, umieramy przepychani przez czas z byłej sekundy do aktualnej? Żyjemy tylko w teraźniejszości? Toyer! No nie, na pewno żyłam i na pewno nie umarłam przed chwilą : ) Jeszcze ; )
Ale bardzo Ci dziękuję za refleksję.

Odczytałam imię: JESTEM KTÓRY JESTEM - jako niesamowicie nośną informację z bardzo dalekiej przeszłości. Tak w maksymalnym skrócie określić nieustające bycie wyłącznie w teraźniejszości jest czymś, nawet pod kątem językowym, niezwykłym. A już wyobrażenie sobie ISTNIENIA nie podlegającego czasowi przyprawia o zawrót głowy.
Samo pomyślenie takiej możliwości jest arcytrudne.
Nieskończoność, wbrew pozorom, jest nie do pojęcia.

[Toyer]

Właśnie chwila obecna jest najważniejsza - JESTEM KTÓRY JESTEM - a nie jestem którym byłem lub którym będę - Bóg żyje poza czasem - ale kiedy pojawił się w czasie - zaznaczył Siebie w teraźniejszości - umieramy każdego dnia - z każdym zostaje nam mniej życia - ile nikt tego nie wie - ale to po części jest piękne - gdybyśmy wiedzieli ile żyć będziemy - żylibyśmy inaczej - a tak sam fakt istnienia zadowala - chociaż czasem życie nie rozpieszcza to obiecane jest nagroda wiecznego życia - nie mogę sobie też tego wyobrazić - jak będzie wyglądać życie wieczne w które wierzę - zgodnie z zasadami wiary będzie nieporównywalnie lepsze niż obecne

[eka]

Piękne wytłumaczenie, ale to byłoby z fizycznego punktu widzenia zbyt skomplikowane dla wszechświata, czy tam Boga. Wyobrażasz sobie odbudowywanie naszego jestestwa (ciała i psychiki) w każdej nowej nanosekundzie, i oczywiście zabijanie go w błyskawicznie kończącej się teraźniejszości?
Nie ma takiej opcji. Byliśmy od, będziemy do, a jesteśmy w czymś tak niebywale tajemniczym jak króciuteńka teraźniejszość.
Czas to zmiana.
W przeszłości nie zmienimy nic.
Dzięki za odzew.

[Toyer]

Dla Boga nie ma nic skomplikowanego - wszystko zostało stworzone perfekcyjnie - to jak funkcjonuje Ziemia - pada deszcz - wiatr wieje - roślina rośnie człowiek się starzeje - wyobrażam sobie człowieka pozbawionego najmniejszego zła - to właśnie ta obietnica lepszego świata - ciała bez chorób - ciała nieśmiertelnego - oraz Boga który jak w czasach Edenu po Ziemi chodzi - w nieśmiertelności czas nie ma znaczenia - ale i tak zawsze będzie się liczyć chwila obecna

[eka]

Dzięki za dialog

[Toyer]

Wyobrażasz sobie stworzyć coś z niczego? - wydaje się to jak coś bardzo skompilowanego - a wystarczy samo słowo - słowa bywają niedocenianie - a w nich wielka siła się kryje - za pomocą Słowa można absolutnie wszystko to jak Bóg samym Słowem stworzył całą Ziemię - lub Chrystus słowami czynił cuda - tylko do tego potrzebna jest wiara absolutna taka jaka u Bożego syna - ja właśnie takiej wiary w sobie szukam

[eka]

Wyobrażać sobie mogę, ale to Słowo, msz, było raczej genialnym algorytmem na zaistnienie energii, materii i opcji ich rozwoju.

Pogadamy Toyer, ale teraz muszę wyjść.
Do napisania