opium

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 08 cze 2023, 23:08

podnoszę strach o dwa poziomy
jestem grą która musi się skończyć

tyle mam wiedzieć o śmierci
mierząc czas
od wydechu do wdechu
od myśli do zrozumienia
że sens jest to tylko kpina
z dróg na rzecz bezdroży
gdzie i i osty i mchy
jak to w życiu

jutro będzie prościej
bez ciebie która byłaś mną
a teraz

znów cisza
na niej jak pierwszy krok
postawią dźwięk
obstawiam że fałszywy

później wmówią mi
że wszystko jest muzyką
a ja będę tańczyć
w rytm parkietu

ten będzie drżał
i ja też będę drżeć
bo woda
bo ogień
wojna i grzech

obniżam strach o dwa poziomy
gdy wiem że jesteś
i mówisz do mnie wierszem
przegranym jak życie
które niby broń trzeba będzie złożyć

mirek13 · #2 Post autor: **mirek13** » 09 cze 2023, 07:56

Nie bardzo mi pasi druga strofoida, a poza tym aż się chce żyć po lekturze.

biegnąca po fali · #3 Post autor: **biegnąca po fali** » 09 cze 2023, 22:53

Grunt, to dobra motywacja!

Dzięki!

#4 Post autor: **eka** » 11 cze 2023, 17:48

biegnąca po fali pisze: ↑
08 cze 2023, 23:08
obniżam strach o dwa poziomy
gdy wiem że jesteś
i mówisz do mnie wierszem

I super!

Ale czemu tu taka niewiara?

biegnąca po fali pisze: ↑
08 cze 2023, 23:08
wierszem
przegranym jak życie
które niby broń trzeba będzie złożyć

Wiersz, który obniża strach, nigdy nie jest wierszem przegranym.

:kofe:

Marcin Sztelak · #5 Post autor: **Marcin Sztelak** » 11 cze 2023, 21:38

Taak, wszyscy i wszystko są grą, która musi się skończyć. Bardzo dobry wiersz, chociaż osobiście zrezygnowałbym z dwu ostatnich strof.