Flaki

[Marcin Sztelak]

Jakby po śnie Raskolnikowa
ostrzę siekierę
niedawno zakrzepłą krwią,
chociaż boli brak
skarpety i podszewki kieszeni
płaszcza.

Dylemat:
czy kieszeń ma podszewkę,
czy kiedykolwiek miałem płaszcz.
I najważniejsze:
prawa czy lewa skarpetka.

Nie śpię
i już wiem – nie warto
podsłuchiwać nocnych szelestów,
rozmów dobiegających spod łóżka
i z wnętrza szaf.

Normalnie Trainspotting,
tylko tak przaśny, że muszę
zakrzyknąć w noc:
a niech to trafi szlag.

[eka]

No i po kiego licha ostrzyć siekierę zakrzepłą krwią?
W cugle te sny brać proszę : )

[Lucile]

I tylko w tych onirycznych majakach brakuje empatycznej Soni – Zofii Siemionownej Marmieładowej – uprawiającej (nie z własnego wyboru) najstarszy zawód świata.

Z nią… w niej – skrucha, przebaczenie i rozgrzeszenie.

Ale w myśl przysłowia – sen mara…