Opoka.

Wiadomość

Karma · #1 Post autor: **Karma** » 24 wrz 2021, 00:49

Za oknem wschodzi już deszcz,
to jeszcze nie mróz, nie śnieg
jednak horyzont już nas woła zza rynien.
Temperatura spada proporcjonalnie,
do stopnia zastygania ulicznych świateł .

Czerwone.

Żółte.

Zielone, więc wbiegam na jezdnię i rysuję na niej
zebrę dla ciebie.
Latarnie przy chodniku zmieniam w te morskie,
a do środka każdej chowam gwiazdę,
zamknięta w daszku z dłoni, jakbym odpalał papierosa.

Nie zgaśnie, choćbyś nie wiem jak się starała.

A potem siadam na krawężniku
I podsuwam kolana pod samą brodę.

Z cyklu: Karma.
Niedźwiedź.

Wciąż wrzesień

#2 Post autor: **eka** » 24 wrz 2021, 17:23

Karma pisze: ↑
24 wrz 2021, 00:49
jednak horyzont woła nas już zza rynien.

jednak horyzont już nas woła zza rynien ---> ?

Brawa za Opokę.
Przemówiła emocjonalnie i refleksyjnie, i z głęboką mocą swoich metafor.
Kobieta potrzebuje poczucia bezpieczeństwa.
Marcin, za bycie opoką dla Niej :rosa:

Karma · #3 Post autor: **Karma** » 24 wrz 2021, 20:28

Może masz rację, tak jest płynniej.

I przekażę. Chociaż róży raczej nie dam rady, bo pilnują

Ale to i wzajemne jest.
W ogóle to sporo myślałem ostatnio o przeznaczeniu.
Że ktoś jest Ci przeznaczony. I To zawsze działa w stosunkach miłosnych, a przecież nie zawsze musi tak być. Ze ślub i żyli długo.
Można żyć długo i szczęśliwie w ogóle bez żadnych miłosnych przesłanek. Chociaż te też są.
Ale to obok tekstu raczej, do następnego jaki napiszę kiedyś.

Dzięki

#4 Post autor: **eka** » 26 wrz 2021, 14:38

Literacko to chyba najbardziej pojemnie Sofokles w Królu Edypie, 2,5 tysiąca lat wcześniej, rozpracował przeznaczenie. Edyp powinien zginąć, ale go uratowano. Uciekł, kiedy się dowiedział o swojej roli, ale nie udało mu się nie skrzywdzić, nie zabić rodziców. Nawet nie wiemy, jak przylegamy mocno do przeznaczeń.
Miłość, a nie żadna błahostka, też jest dowodem jego siły.
Wybór jest zawsze, nawet rozlicznie dokonywany, ale podtkankowo czujemy, kto był/kto jest tym Przeznaczeniem.
Tak że no, pisz : )

Marcin Sztelak · #5 Post autor: **Marcin Sztelak** » 26 wrz 2021, 17:41

Opoka, tak tylko to działać powinno w obie strony. A wiersz świetny.
Pozdrawiam.

Karma · #6 Post autor: **Karma** » 27 wrz 2021, 09:19

Marcinie. Działa.

Ewo. Już Edypa może w to nie mieszajmy.
Bo historię znam tyle o ile, ale jednak... No wiesz

Niemniej dzięki i do zobaczenia.

#7 Post autor: **tabakiera** » 27 wrz 2021, 22:13

Troszkę nuży mnie temat, że ciągle ten sam, ale wiersz ujmujący.
Z tą zebrą dla Ciebie, w zasadzie dla Niej.
Poczucie bezpieczeństwa to jedna z większych potrzeb człowieka.
Można ująć kobietę takim tekstem.

A potem kolana podsunięte pod samą brodę, jak u dziecka przy chorobie sierocej,

Obrazy w tym tekście chwytają wyobraźnię zdecydowanie nie w garść.

Karma · #8 Post autor: **Karma** » 28 wrz 2021, 08:21

A w co?

Karma · #9 Post autor: **Karma** » 28 wrz 2021, 15:53

Swoją drogą, a o czym byś chciała poczytać?
Skoro cię... Nuży troszkę... Temat.

#10 Post autor: **tabakiera** » 28 wrz 2021, 16:08

tabakiera pisze: ↑
27 wrz 2021, 22:13
Obrazy w tym tekście chwytają wyobraźnię zdecydowanie nie w garść.

To miał być komplement, chyba nie wyszedł.

Dzięki tekstowi pracuje wyobraźnia kobiety i ulatuje gdzieś w chmury, czyli tekst skłania do refleksji i marzeń.

Karma pisze: ↑
28 wrz 2021, 15:53
Swoją drogą, a o czym byś chciała poczytać?
Skoro cię... Nuży troszkę... Temat.

O czymś, czego nie przewiduję.
Ale spoko, nie ma obowiązku czytać wszystkich pokazywanych tekstów.
Trzymają poziom, więc gdy czytasz pierwszy jest efekt łoł!
Gdy czytasz -esty - już nie ten efekt, ot to.
No ale może przy cyklu to jest ok, ja lubię skakać z kwiatka na kwiatek.