Nosens

[Leon Gutner]

To bezsenność dni
jest wieczna
my jej wierni podopieczni
z marzeniami w małej głowie
ale przecież każdy człowiek

to jest pojmowanie rzeczy
co nie sposób mu zaprzeczyć
kiedy ciemno przed oczami
z czasem
zostajemy sami

z biegiem lat już nikt
nie czeka
ciężki beton na powiekach
trudna starość w perspektywie
ale temu się nie dziwię

pogodzony już przywykłem
że co zwykłe też niezwykłe
tylko gdzieś tam my w tym wszystkim
rozrzucone wiatrem
listki

zagubione w trudnym świecie
tak bez sensu trochę
przecież
nie wstrzymają dni postaci

zróbmy wszystko by nie tracić