widok z maligny

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 17 lis 2020, 23:00

zaciek w kształcie psa
przy odrobinie dobrej woli (tylko)
mógłby być aniołem

zaciek w kolorze burzowej chmury
kontrastującej z błyskiem żarówki
(siedemdziesięcio pięcio watowy ładunek
plus trzask włącznika)

anioł wytarzany w błocie
pies który skamle
przywiązany do belki albo stróża
i nigdy odwrotnie
(to tylko gadzina
nie rokuje)

pochłania za to deszcz i parę
nasiąka nią wyręczając okap
(znowu nie działa)
wilgotne nieszczęście pasie czworonoga
anioł rośnie na zasadzie symbiozy

#2 Post autor: **lczerwosz** » 17 lis 2020, 23:08

czy anioł nie jest aby pasożytem, hodujemy go w wyobraźni dla naszej konkretnej potrzeby osłodzenia gorzkiej wymowy błotnistego zacieku upichconego z nieszczęścia na kuchence zrobionej z zakazanej już (niedługo) żarówki. Anioł wnosi do kuchni wyrzuty sumienia i nieszczęście więcej nas kosztuje, już lepiej wyłączyć prąd, niż grzać sytuację.

biegnąca po fali pisze: ↑
17 lis 2020, 23:00
wsiąka za to deszcz i parę

Czy przypadek jest dobry?

AS... · #3 Post autor: **AS...** » 19 lis 2020, 22:40

wiersz znakomity
:rosa:

a przypadek zacny Leszku dobry (biernik);
spróbuję Ci znaleźć link do znakomitego wykładu na temat konfliktu biernika z dopełniaczem
o ile jesteś zainteresowany

pozdrowienia

#4 Post autor: **eka** » 19 lis 2020, 23:07

Boję się wierszy o tej tematyce spod Twojej ręki. Szarpią mną do bólu, Ty nawet zaciek potrafisz wykorzystać, by w moim środku wszytko krzyczało.

biegnąca po fali pisze: ↑
17 lis 2020, 23:00
wilgotne nieszczęście pasie czworonoga
anioł rośnie na zasadzie symbiozy

Dobrze, że w symbiozie.

biegnąca po fali · #5 Post autor: **biegnąca po fali** » 19 lis 2020, 23:21

Leszku, ASie, eko - nie będę ukrywała, że trochę się wstydzę tego wiersza. Głównie po ocenach z innych miejsc. Bo wcześniej wydawało mi się, że nie jest najgorzej. (Hi.) Po uwadze Leszka odnośnie przypadku spanikowałam i ciut zmieniłam ostatnią strofę. Chyba wyszło jej to na dobre;)

Dziękuję :kofe:

AS... · #6 Post autor: **AS...** » 20 lis 2020, 00:18

z deszczu pod rynnę...
jeśli już to tak bym zapisał:

pochłania za to deszcz i parę
wyręczając okap

strofy 1-2 to bardzo piękny poetycki opis pareidolii...
szacun i uznanie
bo jest w nim ładunek emocjonalny
spotęgowany w kolejnych strofach;

końcówka mistrzowska

przy każdym moim wierszu
chciałbym się tak wstydzić...
ale nie umiem

biegnąca po fali · #7 Post autor: **biegnąca po fali** » 20 lis 2020, 08:48

Jerzy - nauczyć Cię wstydzenia?

#8 Post autor: **eka** » 20 lis 2020, 19:47

Myk z nawiasami oferuje ciekawe możliwości. Jest miejscem na dopowiedzenie, ale nie tylko. Ciekawe urozmaicenie, taki liryczny płodozmian rytmu. Sama czasami stosuję, po podpatrzeniu u pewnego twórcy.
Za co zjechali ten wiersz inni komentatorzy?

biegnąca po fali · #9 Post autor: **biegnąca po fali** » 20 lis 2020, 21:03

Stwierdzono, że to zlepek słow pozbawiony jakiegokolwiek sensu.

AS... · #10 Post autor: **AS...** » 20 lis 2020, 23:10

a kto do cholery mówi że wiersze muszą mieć sens???