Proste słowa

[Wszebor]

Dzieciątko smutne i ciągle płacze
bo ból choroby to jego przyjaciel,
czasem jest też samotne i odrzucone.
Pomóż mu
to jest człowiek i osoba!

Młodzieniec zdradzony, rozczarowany,
lodowe kolce w sercu tkwiące,
gen młodej radości utracony.
Pomóż mu
to jest człowiek i osoba!

Leży na ziemi, brzydko pachnie
nieszczęśliwy, chory, zagubiony,
niewolnik swego życia cieni.
Pomóż mu
to jest człowiek i osoba!

Stary niedołężny i opuszczony
zapomniany jak iskra zgasła,
światu i ludziom niepotrzebny.
Pomóż mu
to jest człowiek i osoba!

A Bóg na pewno - będzie Ci wdzięczny.

[Lucile]

Smutny, wierszowany życiorys człowieka... może się zdarzyć, że każdego z nas.

Człowieczeństwo... czym jest we współczesnym, tak szybko zmieniającym się,
pędzącym /dokąd? czy ktoś wie?/ świecie.

https://www.youtube.com/watch?v=fhw117j7LLg

[Wszebor]

Lucile Dziękuję za przeczytanie i komentarz .

Człowieczeństwo... czym jest we współczesnym, tak szybko zmieniającym się,
pędzącym /dokąd? czy ktoś wie?/ świecie.

no właśnie nikt nie wie, ale to chyba dobrze, po co wiedzieć co nas czeka.
Ale mimo to w drugim należy zawsze strać się zobaczyć człowieka.

Pozdrawiam

[tabakiera]

Trwam twardo na stanowisku, że w liryce nie ma miejsca na wykłady, na bezpośrednie moralizowanie i kawonaławizm.
Język mało współczesny, epitety w nadmiarze, wyświechtane do bólu, więc nie działają na czytelnika.
W dodatku nieciekawe dopełniaczówki.

Co złego, to nie ja.

[Wszebor]

Tabakiero Dziękuję za komentarz, nic złego ja w nim nie widzę.
Wiersz ma tytuł Proste słowa i został napisany prostymi słowami o to mi między innymi chodziło.

Język mało współczesny,

Na ten temat to bym z Tobą podyskutował, ale to by była długa dyskusja, jedynie tu pozwolę sobie wspomnieć takich autorów i ich język, jakiego używali jak.
Ossendowski, Grudziński, a z poetów np. Herbert, Stachura, czy Norwid, moim zdaniem wielcy mistrzowie języka polskiego, a czy oni pisali we współczesnym języku, no nie.
A tak świetnie i przyjemnie się ich czyta. To taka mała dygresja,jedynie wstęp do dyskusji.

Pozdrawiam
bez kolcy.

[tabakiera]

Masz rację, ale wspomniani przez Ciebie autorzy to jednak inna półka, sam przyznasz.
Trudno przybrać jedną cechę za miarę utworu i uważać, że jak ona jest, to tekst jest bardzo dobry.
Idąc tym tropem - mogę pisać melodyjnie i uznać się za następcę Tuwima (chociaż nie do końca to jest porównywalne, bo pisanie śpiewne wymaga treningu i/lub/oraz talentu, prostotę słowa każdy w sobie odnajdzie bez problemu - ale w najprostszym, wręcz prymitywnym wydaniu).

Ale ogólnie biorąc - jest wolność słowa i pióra, każdy pisze, co i jak chce, a ja nie lubię mydlić nikomu oczu. Wiem, lepiej pochwalić i zostać polubioną albo napisać coś zdawkowego, to jednak prosta i nie zawsze szczera droga.
Nie muszę mieć racji, oczywiście.

Pozdrawiam serdecznie i częstuję tym, co aktualnie z radością i smakiem popijam.

[Liliana]

Jest zadatek na wiersz, ale przydałoby się go dopracować.
Jak na wiersz rymowany, to chyba za mało w nim rymów.
Rytm pozostawia wiele do życzenia. Wersy mają bardzo różną długość i niezbyt dobrze się go czyta.
Wybacz szczerość. Ja się uczyłam, i nadal uczę, biorąc pod uwagę komentarze, zwłaszcza te krytyczne.

Życzę Ci powodzenia i pozdrawiam

[Wszebor]

Tabakierko, Liliano bardzo dziękuję Wam za komentarze.
Naprawdę nie chodzi mi o pochlebne komentarze, jak trafnie Liliana stwierdziła, że trzeba się cały czas uczyć ja też się uczę.
Ale faktem jest, że przez dyskurs wzajemny także człowiek się uczy. I wymiana nie zawsze jednakowych poglądów na dany temat wiele pomaga.
Właśnie dlatego czasem podejmuje takie dyskusje.

Pozdrawiam Was i życzę wszystkiego dobrego.