Światełko

[Leon Gutner]

Zobaczysz, jeszcze ci dziś przejdę przez myśl.


Światełko w tobie mruży oczy
zaklina lampki budzi barwy
rozjaśnia szlaki w środku nocy
odcina drogę punktom czarnym

za dnia oświetla prawie wszystko
jak ledy żyje w oślepieniach
tak uwielbiałem blasków bliskość
w tych twoich stanach światłocienia

światełko w tobie takie ciepłe
pragnieniem wiarą zasilane
zastyga może nawet krzepnie
wnika w nieoświetloną pamięć

to jego odblask mnie prowadził
pewnie unosił mrok przez drogi
i nagle
los ten promyk zgasił
fotonów pozbawiając błogich

ktoś inny żywi się odbiciem
nie dotknie oświetlonych pojęć
bo tylko dla mnie były życiem

światełko w tobie
już nie moje

[eka]

Mimo smutku pointy, bardzo sympatyczny, ciepły obraz adresatki wiersza. Uczucie sprawdza się tym, jaką miarą mierzymy kogoś, kogo kochamy.
Egzamin z uczucia na pięć.

[EdwardSkwarcan]

Pięknie
Wszystko podporządkowane klimatowi - nawet średniówka
Miło było

[Leon Gutner]

Eko, Edzie , Leo z podziękowaniem za czytanie czas i słowa refleksji .

Z uszanowaniem L.G.

[Lucile]

tak uwielbiałem blasków bliskość
w tych twoich stanach światłocienia

światełko w tobie takie ciepłe
pragnieniem wiarą zasilane
zastyga może nawet krzepnie
wnika w nieoświetloną pamięć

Leonie, jak to u Ciebie: liryczność, czułość, wspomnienia, a nawet zwątpienie i żal podane z taktem i wielkim smakiem. Nic, tylko czytać i rozkoszować się taką poezją, unoszącą się ponad miałkością i szarością zabieganej codzienności.
Oczywiście, nie tylko ten wyróżniony fragment, ale i całość na tak.

Pisz mi, tak pisz...

Serdecznie i z uznaniem od
L

[Leon Gutner]

Pisz mi, tak pisz...
Dziękuję Lu . Postaram się wciąż spełniać twoje życzenie .

Z uszanowaniem L.G.

[Leon Gutner]

Prosto z serducha - dziękuję .

Z uszanowaniem L.G.