Wypełnianie

[Leon Gutner]

Byle nie prosić o chwilę czasu. Byle nie błagać o miłość..


To niekompletne oddychanie
kiedy tak tęsknię odczuwalnie
a ty się jeszcze we mnie stajesz
namacalnie

to zamyślone zasypianie
pod czystym niebem na poddaszu
gdy chciwie kilka sekund kradnę
z pętli czasu

to co potrafię zapamiętać
niech snem nie będzie ani żalem
jest szkłem co pod ciężarem pęka
już nie kalecz

to są poranki rozszalałe
chwilami w pewnej kolejności
brak siły którą w sobie miałem
by uprosić

to wiarygodne pojmowanie
łez ułożonych w zdarzeń kole
ciągłe uczenie chwil że pamięć
często boli

to dziwne sprawy rozdrabnianie
pamiątki wpięte w nagie drżenie
gdy wypełniałem twój sakrament
wszystkie cieniem

to kilka wspomnień wspomnieć warto
niech zapamięta ludzki rozum
butelkę listem zapisaną
wyślij komuś

[eka]

Przejmująca praca nad świadomym przeżywaniem. Dobry wiersz, Leo.
Jedynie przedostatni wers... chociaż, kiedy nie czytać dosłownie, robi się ciekawa metafora.

[Leon Gutner]

Dziękuję Eko

Z uszanowaniem L.G.