W zanurzeniu

[Leon Gutner]

( "…już nie mam jak wylądować, poczuć grunt…" )



Święty spokój sennie spada
czas uwolnić nas od zmyśleń
nagle jesteś tylko w śladach
które czasem mi się
przyśnią

inspiracje żyją wszędzie
w zasłyszanym i w czynnościach
ale jeśli zejdziesz głębiej
nie dasz rady temu
sprostać

poświęcimy wspólne życie
w pojedynkę przecież łatwiej
już nie można chyba płyciej
do drażliwych wracać
zmartwień

przez ten względy punkt widzenia
wymiarowo niedostępny
kreujemy w dziwnych wierszach
świat co ciągle wszystkim
kręci

lecz

to jest nasz obowiązek
rozchylanie ust szeroko
powiązanie końca z końcem
zanurzanie chwil
w głębokość

[eka]

lecz

to jest nasz obowiązek
(...)
powiązanie końca z końcem
zanurzanie chwil
w głębokość

A dzisiaj to Leonowe upolowałam, niech po ostatecznym końcu minione chwile nie leżą na mieliźnie.

[Leon Gutner]

To upolowałaś Eko no no
Osobiście bardzo lubię ten wiersz.

Z podziękowaniem L.G.