polowanie

[jabberwocky]

Na śnieżnej polanie żółte słońca plamy
wśród błękitnych cieni gdzieniegdzie się kładą,
wozy pełne zwierzyny, oto łów udany,
zaraz pokot ułożą, myśliwi się zjadą.

Staną wokół i trąbka oznajmi donośnie
wszystkim co polowali tu dzisiaj od rana,
że bigos odgrzany podadzą przy sośnie,
a teraz to gorzałka będzie rozlewana.

Tłuste karki myśliwych, ich gęby czerwone
dziwnie przypominają tę dzicz co tu leży.
Oto zwłoki odyńca zgrabnie ułożone,
a ryj ma prezesa, aż trudno uwierzyć.

Ten zaś jeleń co głowę ozdabia mu wieniec
jest niezwykle podobny do pana doktora,
czerwony mu na pysku zakwita rumieniec
w kolorze bliskiego już dzisiaj wieczora.

Doktor rogacz od dawna, rogacz co się zowie,
dzięki żonie co nieraz dała dla kariery,
on rogi nosi codziennie na głowie.
Teraz stoi wśród swoich, ogląda sztucery.

Cała zgraja rozgrzana bigosem i wódą
przekrzykuje się wzajem i zdobyczą chwali,
a gdy już się ochleją, chwiejnym krokiem pójdą
do paśnika gdzie każdy na siano się zwali.

Tak tradycja łowiecka trwa w naszym narodzie
i partyjni działacze polują na zwierza,
polowania z naganką na powrót są w modzie,
a najlepsza do tego nadal Białowieża.