nauka przemieszczeń

Wiadomość

żebro · #1 Post autor: **żebro** » 02 cze 2018, 15:15

Proszę usiądź i oprzyj głowę
na moich kolanach. Oddychaj,

oddychaj. Zapanuj

nad mięśniami. Już nie ma w nich nerwów. Plecy
dotykają piasku. Woda opływa każdy twój centymetr.
Masz ją nawet w uszach i źrenice o tym samym kolorze,
jakbyście się przyjaźnili. Jesteś częścią tej rzeki. Płyń,

płyń.

Jesteś częścią tej rzeki. Masz ją nawet w uszach i źrenice
o tym samym kolorze, jakbyście się przyjaźnili.
Woda opływa każdy twój centymetr. Plecy
dotykają piasku. Już nie ma w nich nerwów. Zapanuj

nad mięśniami. Oddychaj,

oddychaj. Proszę usiądź
i oprzyj głowę na moich kolanach.

#2 Post autor: **eka** » 02 cze 2018, 20:22

Nie wiem, co Ty z nią robisz... poezja jest w Tobie.
Liryczna hipnoza, Żebro.
:kofe:

żebro · #3 Post autor: **żebro** » 02 cze 2018, 21:06

Dziękuję Eko

Bardzo mi miło czytać taki komentarz

#4 Post autor: **eka** » 03 cze 2018, 08:56

Przemieścić się z szarpiącego lęku, niepokoju, drażnień w bezpieczny spokój - wiersz jak poradnik, ale dla adresata liryka, oczywiście.
Chyba że podmiot jest uosobieniem dobrej śmierci, nirwany, absolutu.

Wiersz napisany prostymi chwytami, naprzemienność obrazów i rytm z powtarzalności wersów, a w efekcie jaka siła sugestii.
Na pewno będę do niego wracać.

Marcin Sztelak · #5 Post autor: **Marcin Sztelak** » 03 cze 2018, 12:40

Piękny wiersz i doskonale zobrazowane przemieszczenie dzięki umiejętnie wykorzystanemu powtórzeniu.

Pozdrawiam.

Alek Osiński · #6 Post autor: **Alek Osiński** » 04 cze 2018, 15:52

Fakt, zdecydowanie wiersz z hipnotycznymi ambicjami.
Udana kompozycja wodno - szkieletowa.

https://www.youtube.com/watch?v=zLJMUQVfzCI

#7 Post autor: **eka** » 07 cze 2018, 10:06