parents

[mirek13]

daj spokój mamo
nikt już nie pamięta
czy dostałem w skórę słusznie lub niesłusznie
trochę piekła
w tym wszystkim było kiedy rzekłaś - chuchniesz

trochę też bolało

daj spokój tato
ciężko ci było w tym życiu
kiedy szedłeś skąpany w złym czasie i miejscu
wśród życiowych wichur
nie należałeś do rasy zwycięzców

dotarłeś do spokojnych zatok

tak sobie szliście po brzegu świtania
wtedy mrok ze światłem ostrą kreskę znaczył
wasz świat i syna – dziecinnego lwa
który później sam sobą świat straszy

nie byłem na cmentarzu
nie paliłem zniczy
czasami mi się śnicie na kacu kurewskim

nikt już od dawna tych lat nie policzył
kiedy nastał w impresji wasz kolor niebieski

https://www.youtube.com/watch?v=nHPCtgmtS68

[tabakiera]

Wczoraj miałam spotkanie z osobą, która wspominała rodziców i mówiła o miłości do nich.
Potem, przy głębszych wspominkach okazało się, że relacje były trudne, a rodzice bardzo specyficzni (delikatnie mówiąc).
Jednak we wspomnieniach, tych na pierwszym planie, jak nie grzebać, jest kolor niebieski - chmurki i tolerancja, i poczucie straty.

Tę rozmowę przypomniał mi Twój wiersz.

[mirek13]

No fakt, specyficzne miałem relacje, a i historia naszego bytowania też specyficzna.
Trzeba by sięgnąć do mojej prozy, ale nie ma co męczyć czytelnika.
Dzięki za słowo.

[eka]

O tych relacjach w opku, którego tytułu nie pamiętam, pisałeś. Mpże w nich peel szuka "usprawiedliwienia" ?
Bo, no sam wiesz, brak światełka tam... gryzie?

Świetny rytm w dobrym wierszu.

___________
A moja mama ciągle chce zapewnień, że jej córki będą dbać o grób.
Czy to jednak dla umarłych naprawdę może być ważne?

[mirek13]

Jest kilka opek, które w całości lub części nawiązują do tych trudnych relacji.
Nie chcę mówić złych, bo czasami zło nie jest zależne od nas i próbujesz jakoś mu zaradzić.
Z różnym skutkiem.
Dzięks za pozytywną ocenę techniczną