Jaśminowy wiersz

[Liliana]

Tylko ławka słyszała, o czym sobie szeptali –
z jaśminowym chłopakiem jaśminowa dziewczyna
w noc czerwcową, upalną. Księżyc patrzył z oddali
i na nieba granacie złote gwiazdki rozpinał.

Wszystko było tak cudne jak w powieściach czy baśniach;
jaśminowe gałązki się chyliły nad ławką,
jaśminowe dotyki, jaśminowe wyznania
dodawały śmiałości jaśminowym kochankom.

Utonęły ramiona w jaśminowych objęciach,
jaśmin wonią upajał niczym łyk maraschino,
połączyły się dusze, połączyły się serca
i odeszła w niepamięć jaśminowa niewinność.

Co z przygody zostanie, kiedy nocka przeminie,
a poranek kochanków znów powiedzie w codzienność?
Czy dotrzyma obietnic jaśminowych dziewczynie
młody chłopiec, a ona – czy wciąż będzie mu wierną?

[Olgierd Jaksztas]

Od pierwszego wersu cudne. To potwierdza, że dobry tłumacz musi być dobrym poetą, a jego własne texty będą lepsze od przekładu najlepszych wierszy... Noc czerwcowa (k)upalna
Pozdrawiam

[szczepantrzeszcz]

Szczepanowi bardzo się spodobało, poranek, który wiedzie w codzienność zwłaszcza.

[Liliana]

Od pierwszego wersu cudne.

Serce mi się raduje.

Co do tłumaczeń - rzeczywiście, nie zrobi dobrego przekładu ktoś, kto sam nie pisze, zwłaszcza wierszy rymowanych, gdzie rym, rytm itd.
Dziękuję, Olgierdzie.
Pozdrawiam

[Liliana]

Szczepanowi bardzo się spodobało, poranek, który wiedzie w codzienność zwłaszcza.
Na górę

Ze słów Szczepana
cieszy się Liliana.