Perpetuum mobile - komedia dell`arte

Wiadomość

#1 Post autor: **Lucile** » 02 paź 2020, 09:23

W kwantowym świecie cząstek
wiecznie niedojrzałego kółka
graniastego
niespełniona Kolombina
- chociaż jej rękę próbuje uchwycić Pierrot -
tęskni, wypatruje.

Pantalone - ten szarlatan powagi - zlecił kwarantannę.

Arlekin zbiegł.
Już nie chce grać?

A on... tylko zdjął maseczkę.

---
LuBe
dwa, dziesięć,
dwadzieścia, dwadzieścia

#2 Post autor: **lczerwosz** » 02 paź 2020, 10:49

Lucile pisze: ↑
02 paź 2020, 09:23
A on... tylko zdjął maseczkę.

wyszedł z roli ale pozostał w historii

#3 Post autor: **Lucile** » 02 paź 2020, 15:09

lczerwosz pisze: ↑
02 paź 2020, 10:49
pozostał w historii

https://www.youtube.com/watch?v=TbYxEKCpm4w

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 04 paź 2020, 12:15

Bardzo dobry wiersz, chociaż osobiście wolałbym maskę zamiast maseczkę.
Pozdrawiam.

#5 Post autor: **lczerwosz** » 04 paź 2020, 13:24

Marcin Sztelak pisze: ↑
04 paź 2020, 12:15
wolałbym maskę zamiast maseczkę

Ja też, robi się już nie cowidowe a bardziej tradycyjne ujęcie maskowania tożsamości

#6 Post autor: **Lucile** » 04 paź 2020, 15:01

Marcin Sztelak pisze: ↑
04 paź 2020, 12:15
osobiście wolałbym maskę zamiast maseczkę.

lczerwosz pisze: ↑
04 paź 2020, 13:24
Ja też, robi się już nie cowidowe a bardziej tradycyjne ujęcie maskowania tożsamości

Tak było w oryginale - maskę - ale mnie coś podkusiło, by tekst scowidowić,
czyli... jak zawsze - lepsze jest wrogiem dobrego.

Mili panowie, a szczególnie Ty, Marcinie; za miłe, pochwalne słowa bardzo dziękuję, tym bardziej, iż coraz mniej pewnie czuję się w tzw. słowach wiązanych, to tak jakby wena - zniecierpliwiona moją indolencją - przebiera nogami, gotowa całkiem ode mnie odbieżyć.

Taka sytuacja.

Pozdrawiam
L