Otwarcie

[Leon Gutner]

Ktoś list dostał. Komuś serce bije.
Idzie czytać pod kwitnące jabłonie.
Czyta, chwyta się ręką za szyję.
I dno traci. I w powietrzu tonie.
/M. Pawlikowska- Jasnorzewska/


Ciasno mieszka we mnie prawie pod palcami
w zaciśniętej pięści łzawym stanie oczu
mogę to popijać jak zwietrzałe wino
objąć i zobaczyć ale już nie poczuć

rośnie teraz gęściej tylko jest zamknięte
znika równie łatwo jak wilgotność światła
czasem niepoprawnie wymknie coś na zewnątrz
ale ona nigdy tego nie odgadła

tak nie będzie wiecznie jakieś złudne zawsze
tuż za drzwiami czeka na otwarcie szczere
udostępnia pamięć jakby jeszcze bardziej
możesz wtedy wszystko tworzyć z nowych wcieleń

kiedyś pozamyka na ostatni zamek
to dziwne znikanie znane mi spod powiek
coś tam gdzieś zachowa
będzie
pozostanie
lecz się nie odezwie nic już nie odpowie

to sen a jakby nie sen łyk realnej czerni
taka przepustowość jak dziurek od klucza
którą dni przepycham bo do końca wierny
wracam
i otwarcie z siebie to wyrzucam

[eka]

Czytam Twoje wiersze, Leo.
Subtelnie zgłębianie przeszłego. I smutek.

[Leon Gutner]

Subtelnie zgłębianie przeszłego. I smutek.

W istocie Eko to istota strof Leona.
Działa bardzo terapeutycznie.

Z podziękowaniem L.G.

[eka]

(...) Eko to istota strof Leona.
Działa bardzo terapeutycznie.

Bez ekologii znikniemy.

[Leon Gutner]

Z ekologią czy bez, znikniemy

Ukłony L.G.

[EdwardSkwarcan]

Podoba mi się

[Leon Gutner]

Podoba mi się że ci się podoba Edwardzie.

Z podziękowaniem L.G.