Ty. Wy. One.

[Karma]

I jeślibym powiedział, że z tobą przegra wszystko
minąłbym prawdę o galaktykę.
Statkiem kosmicznym przemierzałbym ciemność,
dopóki nie natrafiłbym na przerywane linie
oznaczające granicę rzeczy rozpoznawalnych.
A potem bym w nią wpadł i przekoziołkował kilometr.


*


Kiedy już przytomność upomni się o mnie,
a ja nie będę mógł dłużej udawać,
otworzę okno na oścież i wypadnę z niego na trawę,
czy coś przypominającego bardziej szczotkę - drucianą.
Poharatam o nią palce i twarz.
I nogi i ciało utracę doszczętnie,
tak, że pustka wokół oznaczać będzie koniec.
Mój lub życia w ogóle.
Przeczołgam się jeszcze chwilkę w przód,
potem rozłożę na czynniki wieczne i ręką namacam jedyną rzecz
jaka tam rośnie - aloes.



z cyklu: Deszcz
Wujek Marcin
Dziewczynkom.

[anastazja]

I jeślibym powiedział, że z tobą przegra wszystko
minąłbym prawdę o galaktykę.
Statkiem kosmicznym przemierzałbym ciemność,
dopóki nie natrafiłbym na przerywane linie
oznaczające granicę rzeczy rozpoznawalnych.
A potem bym w nią wpadł i przekoziołkował kilometr.

5 w jednej strofie... jakoś nie przekonuje.

[Karma]

Może i racja. Pomyślę

[Lucile]

Bardzo mi się spodobały te czynniki wieczne:

potem rozłożę na czynniki wieczne i ręką namacam jedyną rzecz
jaka tam rośnie - aloes.

I dobrze, że w puencie ręka trafiła na aloes - złagodzi ból poharatania.

I jeszcze to:

przemierzałbym ciemność,
dopóki nie natrafiłbym na przerywane linie
oznaczające granicę rzeczy rozpoznawalnych.
A potem bym w nią wpadł

Pozdrawiam
L.

[Karma]

Dzięki za wizytę