Cienie we mgle

Wiadomość

WHITE RAVEN · #1 Post autor: **WHITE RAVEN** » 14 lut 2020, 18:56

w oparach rosy płyniemy
od wschodu do światła
na zachód do sopli lodu
gdzieś we mgle zatopieni
gonią nas czasy i przestrzenie
a cień odchodzi do Bogów

wśród mroźnej ciszy
dzień kolejny
gdzieś uciekł przez palce
gdy słowik obudzi znów zieleń
otwarte dłonie
rozerwą schematy

niczym cienie we mgle
nieasycone widokiem domu

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 17 lut 2020, 15:40

Fakt, jak te dzieci we mgle gonimy za światłem
żeby obudzić się z soplem w ustach
tylko że tym dłoniom nie jest łatwo rozerwać schematy...

WHITE RAVEN pisze: ↑
14 lut 2020, 18:56
nieasycone

literówkę masz tutaj

Hosanna · #3 Post autor: **Hosanna** » 23 lut 2020, 21:02

podoba mi się określenie "cienie nienasycone widokiem domu"
ale też zestawiam to z tym ze cień odchodzi do Bogow
to niesie nadzieję
zresztą jest i słowo zieleń i skowronek
natura pomaga

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 25 lut 2020, 16:10

Dobry wiersz, chociaż myślę, że lepiej by było czas i przestrzenie...

Pozdrawiam.