klęcz

[tabakiera]

i głaszcz dotąd aż usnę zimną ciemną płytę
szorując ją ogrzewaj swe niezapomnienia
aż wypalą się zniczem i już nie usłyszę
ni dziękuję ni kocham ni spadaj ni przebacz

widzisz usnąć nie mogę to chyba jest czyściec
twoje łzy ocieplają me skostniałe dłonie
twoje myśli nie dają moim myślom wybiec
sądziłam że to koniec ale to nie koniec

to dopiero początek rozkładu na części
naszych bytów splątanych rozwiązać je trzeba
mnie życie już nie kusi ciebie śmierć nie nęci
więc nijak nam nie uda się dosięgnąć nieba

proszę pozwól mi zniknąć szoruj bracie szoruj
szoruj do domu żony syna córki wnuka
ja spróbuję tu zasnąć nie wadząc nikomu

zaklinam się na życie - nie będę cię szukać

[Leon Gutner]

Leo z przyjemnością ale ... byłaby jeszcze większa gdyby wywalić to "swe" i "me "

Z uszanowaniem L.G.

[lczerwosz]

Boże, jeżeli istniejesz, spraw cokolwiek z tego
o co się nie modliłem, bo nie było o co.
Ani do kogo.
Teraz walę głową w ten głupi kamień.
Stało się, już pozamiatane.

[tabakiera]

No, to "swe" i "me" faktycznie bym wywaliła, ale nie bardzo umiem.
Dlatego tekst traktuję z lekkim przymrużeniem oka, co staram się podkreślić puentą.

Leszku, nie dramatyzuj.

Dzięki, chłopaki.

[lczerwosz]

klęcz

i głaszcz dotąd aż usnę zimną ciemną płytę
szorując ją ogrzej swoje niezapomnienia
aż wypalą się zniczem i już nie usłyszę
ni dziękuję ni kocham ni spadaj ni przebacz

widzisz usnąć nie mogę to chyba jest czyściec
twoje łzy ocieplają już skostniałe dłonie
twoje myśli nie dają moim myślom wybiec
sądziłam że już gaśnie na zawsze ten płomień

to dopiero początek rozkładu na części
naszych bytów splątanych rozwiązać je trzeba
mnie życie już nie kusi ciebie śmierć nie nęci
więc nijak nam nie uda się dosięgnąć nieba

proszę pozwól mi zniknąć szoruj bracie szoruj
szoruj do domu żony syna córki wnuka
ja spróbuję tu zasnąć nie wadząc nikomu

zaklinam się na życie - nie będę cię szukać

[EdwardSkwarcan]

i głaszcz dotąd aż usnę zimną ciemną płytę - spytam, czy ja mógłbym usnąć Rysy w Tatrach?

twoje łzy ocieplają już skostniałe dłonie
twoje myśli nie dają moim myślom wybiec te twoje lubi się przytulać w wersach

To, nie, ni i zaimki ?

Mimo nadwyżki wypełniaczy rytmu z przyjemnością

[tabakiera]

Edwardzie - przeczytałam krytycznie przed wstawieniem, dokonałam kilku niewielkich, kosmetycznych poprawek i wstawiłam.
Tekst mi spłynął nurtem w naszej zabawie.
Nie grzebię mocniej, bo mogę konstrukcję uszkodzić, gdzieś tam rytm zawalić, a jak zacznę go ustawiać, słowa już będą inne i klimat pryśnie.
Może kiedyś...

Zgadzam się w stu procentach z uwagami.

Dzięki.

[skaranie boskie]

A ja się nie będę czepiał.
Znalazłem w tym wierszu coś dla siebie.
Powiem więcej - znalazłem w nim kawałek siebie i słowa, jakby wprost do mnie skierowane. Ważne, choć podobno powiedziane z przymrużeniem oka.
Nie powiem, które, bo... Bo nie!

[tabakiera]

No i właśnie dla takich odnajdywań warto płodzić wierszydła.
Dzięki, Skaranie.

[marta zoja]

Poruszyło moje serce i duszę...klękam