wietrzna nagość

Wiadomość

#1 Post autor: **skaranie boskie** » 17 sty 2020, 23:04

Wietrzna nagość

Zobaczyłem cię w barwach przedświtu,
byłaś naga, jak listek na wietrze;
nie umarłem od razu z zachwytu -
jeszcze dzień - niech cię chwilę popieszczę.

Zobaczyłem cię piękną, jak wieczór,
jak kwitnącą na śniegu piwonię -
może właśnie nagości na przekór
nie potrafię tej zimy zapomnieć?

Ciało skryte w powiewnej sukience,
przesłonięta włosami uroda -
jeszcze chwila, ta chwila, nic więcej!
I nagości mi wcale nie szkoda...

Zobaczyłem cię w słońcu południa,
gdy tańczyłaś na skraju polany;
gdy nadzieja muskała cię złudna,
niczym ranek, jak zawsze, zaspany.

Pojawiłaś się nagle i znikąd,
przywitałem cię słowem i gestem.
Nagle światu zrobiło się przykro -
zobaczyłem cię, prawda, lecz... we śnie!

Gau Bickelheim (DE)
14 styczeń 2020

skaranie boskie

#2 Post autor: **Lucile** » 17 sty 2020, 23:46

Ho letto con grande piacere.

Skaranie z nowym rokiem wierszami powraca.
I w takiej odsłonie go lubię

Może i na mnie spłynie łaskawa, aliści humorzasta pani Wena

#3 Post autor: **Leon Gutner** » 18 sty 2020, 11:53

Tak.
To jest i moja ulubiona Małpa.
W takich formach tematach i klimatach.
Prawdziwa przyjemność.

Z uszanowaniem L.G.

#4 Post autor: **lczerwosz** » 18 sty 2020, 15:30

skaranie boskie pisze: ↑
17 sty 2020, 23:04
zobaczyłem cię, prawda, lecz... we śnie!

Przynajmniej nie zmarzła

#5 Post autor: **skaranie boskie** » 18 sty 2020, 23:55

nie wiem, zima była w tym śnie, zasypało, zawiało i w ogóle... nago jakoś było...
Ojej! Więcej was tu było!
A jam myślał, że Leszek jeno...
Dzięki wam, dobrzy ludzie...

bonkreta · #6 Post autor: **bonkreta** » 19 sty 2020, 19:45

Bardzo ładna romantyczna, nostalgiczna odsłona.
Miło przeczytać.

#7 Post autor: **skaranie boskie** » 20 sty 2020, 16:25

Dzięki bardzo