Po kątach

Wiadomość

#1 Post autor: **Leon Gutner** » 05 sty 2020, 16:03

Po kątach domu tajemnica
w ciemności wskrzesza ruch
i obraz
podnosi głowę noc bo szczodra
gdy zabijałaś
czas nie krzyczał

to w niej nas chowam gdy już nie mam
niczego prócz samego siebie
świadomie
zanim dzień pogrzebie
to wszystko czego
mi nie trzeba

trudno poradzić sobie z mrokiem
ale wyczuwam że ma usta
nawet gdy
skrada nas po pustkach
to lubię gęstość
twoich objęć

pomiędzy bytem a niebyciem
zatrzyma wszystko to
co chowam
w niedokończonych skrytych słowach
śpią nieodkryte
tajemnice

tak cicho kiedyś już bywało
gdzie ściany łączą się
w róg domu
nie zniosłem ciszy po kryjomu
więc jednak
zawsze jest tak samo

#2 Post autor: **lczerwosz** » 05 sty 2020, 21:09

trupy w szafie zawsze były, są i będą.

#3 Post autor: **Leon Gutner** » 05 sty 2020, 22:27

Pewnie tak.

#4 Post autor: **skaranie boskie** » 11 sty 2020, 18:41

Dobrze, że trupy, przynajmniej namacalne.
Gorzej byłoby, gdyby przybrane w białe ciuchy zjawiały się przeszłości duchy...
Nawet zgrabny ten wiersz, Leonie. Jakby mniej płaczu w nim, więcej zaś emocji.
Tak trzymać!

PS. Chyba mnie sprowokowałeś do napisania utworu wierszopodobnego. Może go Wam nawet pokażę...

#5 Post autor: **Leon Gutner** » 14 sty 2020, 16:44

Idę szukać i dziękuję

Z uszanowaniem L.G.