Dzień 355

[Leon Gutner]

Zniknęła nagle gdzieś za rogiem
czekałem jeszcze chwilę czasu
wpatrzony w wyostrzone brzegi
myślałem wkrótce światła zgaszą

prócz zimy roześmianej śniegiem
nic nie powróci może lepiej

ciekawy jak jej tam za rogiem
czasem odnajdę jakieś strzępy
co patrzą jeszcze w tamtą stronę
i niepotrzebnie zmysły tępią

po mojej stronie tak jak było
już tylko nie mam sił na miłość

nasze ulice szkoła domy
zatarły ślady wspólnych doznań
listopad błyszczy rocznicowy
znów będę musiał sam pozostać

nie przystanęła nawet chwilę
byle do przodu dalej byle

bo kiedy znikasz tak po prostu
to mało ważny kto zostaje
wszystko jest pełne zdarzeń ostrych
dalekich od tych znanych bajek

żyj dobrze nie czuj czas ucieka
nie trać mężczyzny trać człowieka

czasami trzeba coś uczynić
dla siebie i tak wbrew wszystkiemu
nie brać na siebie żadnej winy
i nie żałować że ktoś nie mógł

tak krok za krokiem ślad za śladem
wciąż jestem tamtym listopadem

[lczerwosz]

I tak długo czekasz, prawie rok, bez 10 dni.

[Leon Gutner]

Serdecznie dziękuję Leszku za lekturę i odwiedziny nawet jeśli z refleksji nie wynika co sądzisz o wierszu.

Z uszanowaniem L.G.

[lczerwosz]

Wiesz, piszesz tak dobre wiersze, że bym się stale powtarzał w słowach pochwały. Dlatego dzielę się pierwszy wrażeniem, myślą, albo refleksją, która przychodzi po nieraz dłuższym czasie. Bo wiersze Twoje zapadają głęboko.

[Leon Gutner]

Głęboko dziękuję Leszku za to wyjaśnienie.

Z uszanowaniem L.G.

[Lucile]

Leonie, i mnie się podoba, mam tylko jedną małą uwagę

chwilę czasu

właśnie, ta chwila czasu, rozumiem, że dla utrzymania rymu i rytmu, ale sama chwila jest już "nośnikiem" czasu i dlatego mi zazgrzytała w dobrym, przemyślanym wierszu. Ale to drobiazg i wcale nie musisz brać go pod uwagę.

Pozdrawiam
L

[Leon Gutner]

Lu - już ktoś o tym wspomniał i w wersji finalnej z pewnością wezmę to pod uwagę.
Zapewne zmienię chwilę na trochę lub coś podobnego .
Dziękuję za uwagę obecność i czytanie.

Z uszanowaniem L.G.