Dyptyk bez skrzydła już nie dyptyk

[Kaszmir]

Wdowy porozwieszały koszule po zmarłych mężach.
Biel trzepocze niczym gęsi na sznurach,
a klamry zaściskają wisielcze poły.
Krochmal w załamaniach szuka ust niczyich,
jak opłatek lśni w słońcu.

Komu odda białe kołnierzyki płacząca wierzba.
Strzaskana piorunem, wypalona w pół i brzemienna.
Gdy ich nieskazitelność w mary przemieni nie-nadzieja.

Nie-matki nie znoszą wdów po synach.
Spowite w żałobny kir córczyne dzieci kołyszą,
Bogobojne baby nie bez winy.
Ręka nawet nie drgnie, gdy wyprane koszule zabierają.
Schedę zamykają w czarnej skrzyni.

Nie zastygają jak Lote... szyją nowe lamentacje.

[lczerwosz]

przenoszę do wierszy białych
Witam, zorientuj się, co gdzie pasuje.

[Kaszmir]

Witam i przepraszam za zamieszanie
Dziękuję

[tabakiera]

Biel trzepocze niczym gęsie na sznurach,

Czy na pewno gęsie?

Wiersz poruszający.
Pielęgnowanie pamięci pomieszane z tym, że historia niczego nas nie uczy.
Może ludzie lubią lamentować?
Tak cudnie brzmią lamentacje, poruszają wrażliwe struny...
I abarot ta sama nienawiść i kolejna scheda, a w zasadzie jej kontynuacja.

Bogobojne baby, ale nie bez winy.

Tu bym sobie "ale nie bez winy" darowała, wszak bogobojność nie świadczy o braku win.

[Kaszmir]

Witaj
Jak najbardziej gęsi... sama nie wiem dlaczego tak się napisało.
Dwie kobiety to dwa odrębne obrazy i nigdy nie bedą dyptykiem, nawet utrata bliskiej osoby je nie połączy.
Dziekuję bardzo i dopiero się rozglądam w tym obszarze, zarówno pisania jak i portalu.
Witam i pozdrawiam


Nie bardzo rozumiem drugie okienko lczerwosz

[Alek Osiński]

Coś w tym jest. W każdym razie ciekawe obrazowanie. Warto było poczytać : )

[Kaszmir]

Witaj Alku
Dziękuję za spojrzenie i pozdrawiam

[eka]

: ) Pamiętam.
Z pasją napisany wiersz, ale mam wrażenie, że wzbogacony, prawda? Bardzo mi bliski temat. I bardzo gorzki.
Fajnie, że jesteś. I nie przejmuj się 'szufladkami', proszę. Nowy teren, nowe szufladki... normalka.
Pozdrawiam.

[Kaszmir]

Witaj eka
Jak miło, że pamiętasz. I dzięki za ciepłe przyjęcie. A wiersz przeszedł rekonstrukcję. Dziękuję za kawę. Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry, ciekawy i poruszający nie dyptyk.

Pozdrawiam.