Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[tabakiera]

w dymie się wędzą różowe szynki
w słońcu blondynka chętnie się smaży
w puszkę ktoś wtłoczył śnięte sardynki
Śpiąca Królewna o księciu marzy

jaki uroczy jest świat jak słodko
jakże beztrosko i jak pogodnie
czasem ktoś wpadnie w śmierdzące błotko
może wylezie może go wciągnie

a jak go wciągnie to go nie będzie
tafla wyrówna się wyschnie ziemia
znowu ksiądz wprosi się po kolędzie
i nam wyjaśni jak dojść do nieba

[eka]

i nam wyjaśni jak dojść do nieba
łąka lipcowa tańcząc w rozkwicie
wrotycz zalewa żółcią obrzeża
gdy macierzanka fiolet rozczula
tam kępy szczawiu bieli stokrotka
krwawnik nie krwawi
choć jego sąsiad
olbrzymi oset pysznością kwiatów
oczy przyciąga
obok rumianek mięta i złoć
i niemal wszędzie kwitnące trawy
gdzieniegdzie maki swój żywot kończą
chabry się wplotły w przedpola zbóż

stąd mi do nieba tak blisko już

[tabakiera]

stąd mi do nieba tak blisko już,
znikam przed światem wśród złotych zbóż,
a modre chabry mrużą swe oczy...
jaki świat piękny, jaki uroczy
jest strach na wróble, co czyni czary!

tylko mi zżarły dupsko komary.

[eka]

– Tylko mi zżarły dupsko komary! A tobie nie! – piekli się Maryś, kobitka hoża, gdy z łanów zboża wychyla się. Nad strumyk bieży, podciąga mini... ojej - a jej - o jejciu (śnię?!) jędrne poślady, czerwone całe, klapią z łoskotem w strumienia toń. Woda już chłodzi Marysi srom.

– Maryś kochana, nie słuchasz matki, zawsze pod kiecą warto mieć gatki. Owadzi stan: mrówy, komary, osy i gzy – goliznę cenią bardziej niż ty.

[tabakiera]

goliznę cenią bardziej niż ty doktory wszelakiej maści
artyści rzeźbiarze garbarze
filmowcy rzeźnicy i owce

tak owce barany i ptaki
wszystko to gołe
wszystko frywolnie
wolne

[eka]

wolne (ale czy frywolne?) plaże dla nudystów
ale i tam nagość wtórna dla człeka
bo od obyczaju ucieka

nie dla turystów
gołe są ptaki i zwierzaki
a zresztą
pióra łuski gruba skóra lub sierść
nie pozwala drapieżcy od razu ich zjeść

[tabakiera]

nie pozwala drapieżcy od razu ich zjeść
wypuszcza szczuje goni chowa
i kręci kręci kręci
stworzenie tego świata
podnieca go
psubrata

[eka]

psubrata gdy spotkasz
zapytaj:

– psubracie wielki sławny i niczyi
czy mogę się przykleić
do twej długiej szyi

czy wolno
być pazurem choć u jednej z twych łap

czy na świat
pozwolisz patrzeć przez twe duże oczy

czy z tobą
sarence mogę krew utoczyć

i psubrata proś:
- naucz przebiegłości swoim giermkiem zrób
a będę ci służyć aż po wspólny grób

[tabakiera]

a będę ci służyć aż po wspólny grób
tylko mów tak do mnie i tak zawsze rób
połaskocz za szyjką złap się za serduszko
ja ci za to będę i wróżką i służką
dam ci numer konta dam klucze do chaty
oddam też samochód oraz część wypłaty
dzieci ci narodzę oddam pięćset plusy

ty tylko makaron nawijaj na uszy

[eka]

ty tylko makaron nawijaj na uszy
chyba że ogłuchną
wtedy wierszem pisz

bo spragniona jest mysz
wielka dama tyż
tudzież wredna sucz
po kryjomu westchnie
ach nawijaj jeszcze

w kieszeni otwiera się nóż
tak działa anioł stróż