Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

natura i jej zew – wet za wet
i nie ma zmiłuj dla prastarej wadery
my od dawna
mieszkając w swoich papierowych domach
z profetycznych słów i snów
dobrze znamy wilcze szlaki
pułapki i legowiska

więc wyj wyj nad wabiącym zapachem
mięty i macierzanki
pośrodku niekończących się przyciągań

[tabakiera]

pośrodku niekończących się przyciągań
beczka śmiechu

ten popchnął
ten szturchnął
ten przytula

zaciśnięte oczy
i otwarte dłonie

miota się bidula

nigdy nie rozpozna
co dobre co złe

szmaciana laleczka
w betonowym śnie

[eka]

w betonowym śnie zalegają winy
komu by się chciało z wiarą
kruszyć wstyd
swój wstyd
kto ma na to siłę
ja?
ty?

po złotym jedwabiu rozpełzły się sny
ulotne i cudaczne
jak my

[tabakiera]

jak my niedoskonałe
rozłażą się po ścianach
po podłogach i dachach
próbują samobójczo
na spód piwnicy skakać
potem wyłażą z błota
by przestudiować niebo
gdy sufit horyzontem
a pod sufitem

echo

[eka]

echo nasz pogłos
pokłosie zanikania fali
po Wszystkim czas z martwych nie wstanie
a podprzestrzeń w pamięci
niech się święci

milcząco meandrujemy we mnie
aż do źródeł
w Dogłos
bez ujścia

[tabakiera]

bez ujścia
więc gramy
gramy w ping - ponga
odgłos się błąka
pogłos odbija
krąży pogłoska
że to niczyja
samotna krzywda
sieroca zdrada

gdy nie ma ujścia
milczeć wypada
albo jak głos-ka
po
Woli
SPA
dać

[eka]

Woli SPA dać mi ten cwaniak w prezencie
niż serce. Zimne, nieczułe, majętne.
Trzy lata zabiegów... a w podzięce SPA.
Już wiem, że dla niego to zwyczajna gra.

Trwaj jak Sfinks przez dekady,
bądź nieczułą zagadką,
nie moją już klawiaturą,
obcą struną gitary.
Z siebie samego nie dałeś mi nic,
miłość na prezentach – malowany kicz.
Kiedyś to pojmiesz, kochany.

[tabakiera]

Kiedyś to pojmiesz, kochany kocie,
że wolność ma swoją cenę.
Popatrz, twój kamrat brudzi się błotem
i moknie, i marznie pod drzewem.

Kiedyś zrozumiesz: ciepła podusia,
puszka i miska pełna
są warte tego, że pani słuchasz.
Nie słuchasz? Cholero jedna!

[eka]

nie słuchasz cholero
jedna – fakt - w czas ów
twoja bakteria
by zabrakło Hegla
i nie ma Mickiewicza
mów o tym mów
strach – paradoxia epidemica
vox i facies cholerica
a serducho pika

ach ach
kochasz sny
o morowej potędze
dlatego mnie nie słuchasz

trudno – bez serc bez ducha
to szkieletów ludy
antibiotico!
dodaj nam skrzydeł
folii trzask
tetracykliny już lecą do brzucha

[tabakiera]

tetracykliny już lecą do brzucha
słuchaj, dzieweczko.
- Ona przygłucha
i przygarbiona,
z zębami trzema.

Dziś nad Świtezią
dzieweczki nie ma,
są stare kości,
wózki i kule.

Czterdzieści cztery
totalne bzdury
- my na głupotę
niezaszczepieni.

tryskają z oczu
stare gejzery.