Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

Kładzie? Tam rodzą się dzieci? Gdzie panie? Gdy Ewa wkłada
stopę pod ewangelię – święte pokładełko. Na szali kładź
klasztor i oziębłość w nocach.

Pokładność za darmochę, dumę między bajki wkłada.
Uszy kładzie po sobie. Bij, lżyj, dręcz pustkę.
Skonsumujesz Ewulę jak kładzioną kluskę.

Zanim któraś przyjdzie, zanim urodzi lub nie twoje dzieci,
wybór kładzie się cieniem. Rozłóż karty, losuj, wszak
miłość nie wybiera. Która ci przypadnie?

Ewa, Ewula, Lilit? Najpełniej trzy w jednej.

[pallas]

Ewa, Ewula, Lilit? Najpełniej trzy w jednej.
Wymazane litery spłoszone w kąt nieskończoności
krążą wokół Arki. Szukają, ale czy znajdą?

Ewa wyrosła zza pleców męża,
wzrok patrzy na niego raz na ciebie.

Ewula kroczy w tłumie poetów.

Lilit podąża za sobą.

Wszystkie zagubione.
Latarnia oświetla toń morza.
Wyłaniając ostrych raf krawędzie.
Każda w nią uderza, kaleczy się,
tonie w odmętach pamięci.

[eka]

Tonie w odmętach pamięci ten, kto lepi
kobietę, jakby była echem, pacynką
i tworem na spermę.

Zainfekowany od wczoraj wirusem umysłu
grzmi: Ja - Adam, Adam to brzmi dumnie!
Śmieją się łanie na prastarej polanie:
- Młody jeleń z kumplami wciąż na rykowisku.

[Lucile]

Młody jeleń z kumplami wciąż na rykowisku
dumnie potrząsa przerośniętym porożem.
W głowie mu szumi od sławy i uścisków
dłoni obłudnych, więc prawdy dostrzec nie może.

[tabakiera]

prawdy dostrzec nie może
biedne niebożę
w bladym kolorze

jeleń i łania
barwy odsłania
leśne

i źródła
ostateczne

[eka]

ostateczne końce nasze
zamykają za sobą wahadłowe drzwi
milczeniem

dotknij a poczujesz – obracają
skrzydła i futryny w kamień
nieożywiony filozoficzny

wieczności nie da się zamknąć
jest i w niej tkwimy
albo jej nie ma

wtedy kochany
ciężar ostatecznego rozwiązania
równoważy na szali powagę wszechświata

[tabakiera]

równoważy na szali powagę wszechświata
głupota mojego brata
Adama

no powiedz sama
jak można być pewnym
wszystkiego
co się zobaczy
co się przeczyta
co powie ksiądz
na ambonie

Adaś z dumy aż płonie

[eka]

Adaś z dumy aż płonie
bo
świnie krowy oraz konie
psy koguty nawet kaczki
nikt tu nie ma tęczosraczki
i indory i indyczki
również kury ich pisklaki
(tudzież jajka)
owce czarne złe barany
podziwiają go w zagrodzie
trzeba posłuch mieć w narodzie
byk nahajką wychowany
Adasiowi pokłon składa
koty?
koty przeszły do sąsiada

[Lucile]

Koty przeszły do sąsiada,
nawet wspomnieć nie wypada;
nic dziwnego, tłustsze myszy tam się zalęgły,
a one, bystrzaki, nie mieszkają u niedobiegłych
do ambiwalencji zasad.
Modnych i przebiegłych.

[tabakiera]

Modnych i przebiegłych strzeż się kochanków:
unikaj skinów, unikaj panków
oraz lalusiów w spodenkach rurkach
i przemądrzalców o małych siurkach

strzeż się, córeczko, nie wchodź w kontakty
- źle o nich świadczą bieżące fakty.