Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

cyrk dla gawiedzi co otwiera popcorn
i przy kompie siedzi - vivat ja
rośnie oglądalność
i ma popularność

vivat... lecz szkoda
czas tak szybko płynie
sława trolla ginie
ech... ty

śledzę twoje posty
nadajesz się niunia
pewność to podstawa
i codzienna w sieci
hejterska zaprawa
od teraz masz gratis
ciągłe cię chwalenie

wyrobisz się szybko
u mnie suki w cenie
dil?

[tabakiera]

dil?
spadaj w Nil
w rzeczną toń
się tam goń
ze szczupakiem albo płotką
wiem wydaję ci się słodką
ale gorycz swoją mam


widzisz chłopie przedobrzyłeś
no i niunię swą straciłeś

se rekinie pływaj sam

wiem na rybach się nie znam
za to dobrze znam okonie
i okonia teraz gonię
czy okonia czy rekina
znów rym męski mi się wcinał

no i wyszedł wielki gniot
ostry niczym czarci miot

pójdę płakać gdzieś pod płot

[eka]

pójdę płakać gdzieś pod płot

jaki bidny kot
a rycz mała rycz
nie chcesz trolla
twoja wola
zechce inna

dupę w troki bierz
znajdę lepszą wesz
wespół krew będziemy pić
aż przestaniesz w necie żyć

nie loguj się
żegnam

[tabakiera]

nie loguj się
żegnam wirtualny świat
idę w las
idę szukać przebudzenia
wiosennego w świecie tchnienia
bez wirusa bez ciśnienia

zając słowik i brzezina
jeszcze mnie przy życiu trzyma

[eka]

jeszcze mnie przy życiu trzyma
ten obraz
ta przyszła godzina
to leśne arcydzieło
panorama z Tabakierą

spójrz
na pierwszym planie...
ach te oczy
(co słowik nie zauroczył
i płacz żaden nie zmoczył)

na drugim śmiało wychodzi z kniei
uśmiech ma pełen nadziei

na trzecim w ręce trzyma badylek
przed nią szaraczek kica
wianek z brzeziny na główce
(płacze pan w leśniczówce)

tytuł dzieła:
– Powrót Tabi do miasta –
(myślę że to dzielna niewiasta)

[tabakiera]

(myślę że to dzielna niewiasta)
tak ze starego ciasta
lepiona
ni twa kochanka ni żona
ni zołza ni hetera

lecz bój się jej
jak cholera

[eka]

jak cholera ją dopada
(sporadycznie oczywiście)
nie zwlekaj
uciekaj

zimnego jak głaz gada
doprowadzi do furii
a wtedy obojętnie czy tenże
jej żądłem rażony
na stołku świeckim siedzi
czy w kurii
od razów w dzień powszedni
czy nawet w niedzielę
strasznie lży i przeklina
rzecz jasna – cholerę

bo jej nosicielkę...
świat po prostu lubi
jest najczęściej grzeczna
wręcz miła
i nawet wobec chamstwa
dystans rzadko gubi

[tabakiera]

dystans rzadko gubi
dystans to rzecz święta
gdy masz w sobie dystans
najbardziej ponętna
gwiazda nie omami
nie zawróci w głowie

grunt to duży dystans
z przymrożeniem powiek

[eka]

z przymrożeniem powiek w oszronieniu dłoni
w oddechu krioterapii ona się obroni

płynie w czasie
jest krą
bo nagle od zwrotnika
czas ją objął mrozem
płynie do ujścia
a ujście – północne
arktyka

[tabakiera]

arktyka roztapia się w tobie
to boli, to boli olśnieniem,
z lodowcem rozpuszcza się człowiek.

ten człowiek przez jedno skinienie
już nie wie, co rozum, co serce.
z biegunem rozpłynął się w zmowie

i oby powrócił najprędzej.