Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[tabakiera]

nowych dywanów w starych kamienicach
usłano krocie czasem zachwyca
pośród pajęczyn dziecięca mowa

stare przed świeżym próbuje chować
w piwnicach weki pełne tajemnic

a czym się puste słoje wypełni?

[Mchuszmer]

a czym się puste słoje wypełni?
mieszanką z tego tudzież z owego
deptanych podłóg niskim skrzypieniem
i piskiem szkrabów skaczących po nich
i konfiturą z piwnicznych półek
co zniknie z świeżo pieczonym chlebem
świeżego smaku więcej i więcej
czerpmy ze studni nowym wiaderkiem

[pallas]

czerpmy ze studni nowym wiaderkiem
pijmy z porcelanowych kubków ukradkiem

trzask i sąsiad leży pod śliwą
a kosz wpada do studni

i tak rodzi się legenda

[tabakiera]

tak rodzi się legenda
a za nią - wstyd albo chluba
wypijesz cztery herbaty
ktoś powie - kochanką twą wóda,
przejdziesz czterdzieści wiosek
i miasta dwa przez przypadek,
najeźdźcą nazwie cię wnuczek,
wyzwolicielem zaś - jego dziadek.

[Jana]

wyzwolicielem zaś - jego dziadek
może się zdarzyć taki przypadek
bo też tak się składa
że wszystko jest prawdą
i wszystko kłamstwem
decyduje wiara

[eka]

decyduje wiara w osty i rumianki
gdy w puszczy cichym lotem nas ściga
puszczyk relatywizmu

na dwoje babka wróżyła
każdy kij ma dwa końce

[pallas]

każdy kij ma dwa końce
jednym baba chłopa bije
drugim chłop babę
i tak w koło Macieju

[eka]

I tak w koło, Macieju, wbiłeś się w koło
samsary. Może w końcu pójdziesz
ośmioraką ścieżką, by łagodnie
skoczyć w ocean nirwany.

[Jana]

skoczyć w ocean nirwany-
żeby coś się zadziało
potrzebna jest cisza
co aż dźwięczy
wysokie Ce organów
przenika
trzewia katedry

spójrz na rozety
Uroburos w witrażach
zaklęty
w murach dźwięk, jest
w tym piękno i tajemnica
Atmana

[eka]

Atmana oddechu tu nigdy nie zbraknie
nie grożą nam od niego jakiekolwiek
wakacje