Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

powróci w marach – czarach
z kwarcowych otrzepie się znaczeń
poskleja słonecznym eterem

czekajmy

w bezgłośnym furkocie
biały trzepot
przy otwartym oknie

[eka]

przy otwartym oknie jesteś stanem
umysłów rzadkich

scala się po neurorafinerii
radioaktywny i metalowy
kwadrant ze słów

[tabakiera]

kwadrant ze słów a koło z myśli
te błędne myśli o obłędzie
do kogo szeptać i z kim wyśnić
a może stłumić?
i nie będzie
błędnych rycerzy w naszych myślach
i snów obłędnych o rozumie
w którym kwadraty słów ktoś zmieścił
teraz wyrzucić ich nie umie

[eka]

teraz wyrzucić ich nie umiemy
po zwycięstwie nad słońcem
są nasze
więc stulić je
karmić czernią
kołysać

bo długo i wnikliwie na mrukliwej pustyni
(ze ślepą laską Jakuba i kwadrantem w rękach)
oznaczaliśmy pozycje kwadratowych gwiazd
tych matek - supremantek
od zawsze wściekle głodnych

zer

[Jana]

zerwałam się z uwięzi
zerwałam ze smyczy

przy otwartym oknie
stoję
noc, ptaki,
wstaje dzień
nowe rozdanie

wachlarz kart
w ręku
królowa czy głupiec
pustelnik czy smierć

myślę
już nic mnie nie dotyczy
te polityczne bzdury
kościelne chóry
wojenne strachy
medyczne kwachy

żyję
i mam się dobrze
otoczona kłamstwami
gram

[eka]

Gramatura wiersza? W gęstości treści,
finezji składni, sztywności wersów,
oparach kiczu.

W De-eN-A poezji... jak myślisz, co tkwi?

Rozum wielki, który pięknie śni.
On nam daje fory, gdy gryzą potwory,
On naprawdę wie.

[eka]

On naprawdę wieczność je. Bez czasu, bez umiaru
karmi się przyciąganiem słońc, zderzaniem
galaktyk. Wybudzonym oddechem pierwszym,
kolejnym, i tym bezwzględnie ostatnim.
Zdziwieniem, bo jednak...
Zachwytem, bo aż tak...

I mówi, że robimy to samo.
Od zawsze.

[eka]

od zawsze pierwszy jest przedtakt,
przedbłysk, przedmgnienie,
na które wpływu nie mamy.

w nagrodę lepimy początek początku,
początek końca,
zmierzch.

noc nie jest nasza.

[Jana]

noc nie jest nasza
ale świt już tak
Świat
układa się
zmusza do działania
zsyła pióra anioła
uwierz w siebie, głupia
zdejmij tę energię
obcych słońc
pasażerów na gapę
pozbieraj pióra
na skrzydła

[tabakiera]

na skrzydła nowe złotych dziesięć
zebrano dla pingwina

na facebooku ktoś czuł misję
miał powołanie
i kondycję
by zebrać szczodrze dziesiątaka
na polot ptaka

a pingwin latać nie chce wcale
bo pingwin umie doskonale
pływać i ślizgać się na lodzie

dziesięciu złotych nie jest godzien