Z cyklu "Na strychu"

Wiadomość

#1 Post autor: **Lucile** » 02 cze 2020, 14:44

Pani ze strychu.jpg

Pani ze strychu, rys. ołówek, węgiel, czerwony mazak na kartonie

#2 Post autor: **tabakiera** » 02 cze 2020, 15:14

Schody kusza i straszą.
Dama czeka na kogoś?
Może zastanawia się, czy wejść na górę?
Może zrezygnowała?
A może to dama konkretnego zamku, każdy ma przecież swoją.

Bardzo klimatycznie i z elegancją.

#3 Post autor: **Lucile** » 22 cze 2020, 16:01

tabakiera pisze: ↑
02 cze 2020, 15:14
Bardzo klimatycznie i z elegancją.

tabakiero, bardzo dziękuję za miłe słowa i chwilkę refleksji "pod schodami".

Schody kuszą i straszą - tak, masz rację. Przede wszystkim kuszą i zmuszają do "wejścia", "zejścia", w zależności od nastroju, humoru, potrzeby, a także tego co aktualnie w duszy zagra.
Ja, muszę to (z niejaką nieśmiałością i zażenowaniem) przyznać, mam swoje z nimi relacje, może nieco dziwne, może niezrozumiałe, może pokręcone, ale tak mnie absorbujące, iż bywa, że przeliczam stopnie, wchodząc - nigdy schodząc.

Przez lata pracy w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius przeliczyłam je wszystkie. A w tym gmaszysku jest ich bez liku. I są rożne, różniaste; drewniane, kamienne, metalowe, kręcone, wąskie, strome, szerokie i dostojne, a także trudno dostępne, tajemnicze - do donikąd nie prowadzące. To tak, jakbym utożsamiła się z majusową, schodową damą. Może nie do końca, bo na żadnym obrazie z tego cyklu nie widać jej twarzy, skrzętnie skrywanej pod szerokim rondem kapelusza, obowiązkowo przewiązanego czerwoną kokardą (czy dla odczynienia uroku?).

Taka obsesja... mam nadzieję, że nieszkodliwa i nie jest zarażająca.
Pomalutku rysuję sobie kolejne, bo wszystkie odbieżały ode mnie w świat.

Pozdrawiam
:rosa:

#4 Post autor: **Lucile** » 23 cze 2020, 13:59

elka, prawda jest taka, że wiesz o przesłaniu i meritum mojego cyklu obrazów "Na strychu" więcej niż ja - aż zazdroszczę tak wnikliwej, psychologicznej interpretacji.

Pozdrawiam

#5 Post autor: **Lucile** » 23 cze 2020, 20:19

Pamiętasz znakomitą rolę pani Bożeny Dykiel w "Wyjściu awaryjnym" i jej kultowe powiedzenie:

Podłość ludzka nie zna granic!

#6 Post autor: **Lucile** » 26 cze 2020, 13:23

Czy nie uważasz, że interesującą i pouczającą zabawą byłaby próba komentowania cytatami ze znanych, kultowych polskich filmów (oczywiście, podając tytuł filmu i jego twórców)?

#7 Post autor: **Lucile** » 27 cze 2020, 23:03

Klient w krawacie jest mniej awanturujący się. („Miś”)

#8 Post autor: **Lucile** » 28 cze 2020, 10:48

Spokojnie, poczekam, bowiem:

Uwielbiam zapach napalmu o poranku ("Czas apokalipsy", 1979)

#9 Post autor: **Lucile** » 28 cze 2020, 12:28

Celna riposta, ale czy:

Are you talking to me

https://www.youtube.com/watch?v=lQkpes3 ... yQ&index=1

tak sobie myślę, że ubocznym produktem naszego przekomarzania się mógłby być swoisty pojedynek/turniej, czy po prostu zabawa na cytaty; my tu zastosowałyśmy filmowe, ale pole do popisu jest szerokie (np. literatura), garściami można czerpać.

Co mieszkańcy i wizytatorzy Ósmego na to?

#10 Post autor: **Lucile** » 28 cze 2020, 13:18

elka pisze: ↑
28 cze 2020, 12:40
Z Tobą nie mam szans.

Oj, i co ja biedna na takowe dictum, koniecznie muszę uważać, bo jeszcze mi się "porobi", jak w wierszu Brzechwy:

Proszę pana, pewna kwoka
traktowała świat z wysoka

albo w powiedzeniu;
daj kurze grzędę, a ona: wyżej siędę

a wtedy to już koniec, mogiła, bolesny wylot z ósmego pietra*

* także w realu mieszkam na 8 pietrze.