Cwietajewa Marina - Łzy

[Liliana]

Слезы

Слезы? Мы плачем о темной передней,
Где канделябра никто не зажег;
Плачем о том, что на крыше соседней
Стаял снежок;

Плачем о юных, о вешних березках,
О несмолкающем звоне в тени;
Плачем, как дети, о всех отголосках
В майские дни.

Только слезами мы путь обозначим
В мир упоений, не данный судьбой…
И над озябшим котенком мы плачем,
Как над собой.

Отнято все, - и покой и молчанье.
Милый, ты много из сердца унес!
Но не сумел унести на прощанье
Нескольких слез.


Łzy

Łzy? Wylewamy – bo hol jest zbyt ciemny,
bo w kandelabrach nie pali nikt świec,
bo tam, na dachach sąsiednich kamienic,
roztajał śnieg;

Żal nam brzozowych gałązek w czas wiosny,
dzwonu, co światu ogłasza swą pieśń,
żal nam, jak dzieciom, odgłosów radosnych
w majowy dzień.

Łzami znaczymy wyboje na drogach,
dążąc do świata upojeń, jak ćmy…
I losem kotka martwimy się chociaż
on nie nasz był.

Milczenie, spokój – zabrałeś ze sobą,
miły, i serca mojego lwią część,
lecz nie umiałeś udźwignąć, odchodząc,
tych kilku łez.

[Gorgiasz]

Piękny wiersz i świetny przekład.
Tylko:
Zmieniłbym „upojeń” na „urojeń”, co korespondowałoby z „не данный судьбой…”. Ale oczywiście tak też może być.

[Liliana]

Dziękuję, Gorgiaszu.
Co do upojeń/urojeń - zauważyłam, że upojeń wpada na wyboje (dodatkowy rym), to samo dotyczy urojeń.
Tego rymu w oryginale nie ma, więc może uniesień?