Serhij Żadan - Tak na śnieg czekać, jak na koniec wojny…

[Liliana]

Tak na śnieg czekać, jak na koniec wojny…

Tak na śnieg czekać, jak na koniec wojny.
Teraz to świat twój, choć tak niespokojny.
Przywykaj do niego, i mocno obejmij.
Pośrodku tej zimy gałązka się czerni,

Odręcznie stworzonej literze podobna.
Mężczyźni stanęli na brzegu jeziora.
Chcą ogień rozpalić, wpatrzeni w głębiny,
W pamięci ty tylko zostaniesz z tej zimy.

Так чекати снігу, ніби кінця війни…/

Так чекати снігу, ніби кінця війни.
Тепер це твоє світло – тримайся та борони.
Звикай тепер до нього, обійми, обійми.
І лише гілка чорніє серед цієї зими.

Схожа на літеру, писану від руки.
Зійдуться до озера чоловіки,
запалять вогні, задивляться в глибину.
Я запам’ятаю з цієї зими тебе одну.

03.03.2022

* Serhij Żadan (ur. 1974r) – ukraiński pisarz, poeta, eseista i tłumacz.

[eka]

Widać różnicę, da się odczuć liryczną sprawność Żadana w porównaniu z wersami Oresta, prawda?
Piękny wiersz, w nim jest to coś, co zwycięża brutalność wojny. Coś nieuchwytnie głębokiego w obrazach, w tęsknocie.

Tłumaczysz z ukraińskiego... brawo, Lil.

[Liliana]

Tak, eka, różnica rzuca się w oczy. Żadan to poeta, a Orest pisze to, jak sam mówi, co mu serce dyktuje i w żadnym razie za poetę się nie uważa.

Jeśli chodzi o przekłady z ukraińskiego - zdarzyło mi się, odkąd trwa wojna, zrobić sporo przekładów z tego języka /wiersze i teksty piosenek/, ale
języka ukraińskiego nie znam. Wykorzystuję fakt, że niektóre słowa są podobne do słów polskich, niektóre do rosyjskich, a o te, których nie znam, pytam słownika
lub znajomych i tak sobie radzę.
Pozdrawiam serdecznie

[eka]

Fajnie, że podjęłaś się tego wyzwania.